hú lán
hú lóng
hú gōng
hú shì
hú rán
hú yè
hú pàn
hú diào
hú lǔ
hú cái
hú tóng
hú mò
hú zhěng
hú sān
hú mò
hú qiāng
hú yàn
hú suī
hú chōu
hú chén
hú ná
hú lù
hú shǔ
hú suī
hú lài
hú lú
hú cáo
hú fēn
hú lù
hú chuáng
hú dài
hú zī
hú shí
hú zuò
hú lǔ
hú dié
hú hǒng
hú xíng
hú mǔ
hú zōu
hú yùn
hú shòu
hú luàn
hú sāi
hú yuè
hú fēng
hú chě
hú lái
hú fěn
hú lè
hú lú
hú chòu
hú guǐ
hú qín
hú má
hú lǎo
hú gǔ
hú jī
hú xiān
hú gǒu
hú chǎn
hú nǎi
hú dǎo
hú bō
hú fēng
hú zuò
hú qìn
hú shū
hú jiāo
hú tòng
hú nào
hú tī
hú dié
hú cháo
hú nòng
hú zhōu
hú qìn
hú jiáo
hú shā
hú xīng
hú mào
hú dǐ
hú cāi
hú guā
hú dì
hú kè
hú fú
hú táo
hú jiū
hú bì
hú gǎo
hú lù
hú huā
hú xǐ
hú shān
hú làng
hú qìn
hú lù
hú píng
hú chuáng
hú dòng
hú měng
hú yáng
hú piào
hú dòu
hú xì
hú hé
hú yuán
hú shuō
hú běn
hú yōng
hú chě
hú tòng
hú yún
hú chuī
hú ér
hú nú
hú lái
hú huà
hú chú
hú lūn
hú chá
hú chá
hú qin
hú cáo
hú kǎn
hú shū
hú zhōu
hú chuài
hú liū
hú tu
hú yí
hú lún
hú fēi
hú mǎ
hú jié
hú rán
hú jiǎo
hú qí
hú shéng
hú zhā
hú yàn
hú sūn
hú jī
hú chàn
hú zhī
hú lí
hú lōu
hú yǔ
hú yuè
hú yí
hú chái
hú chěng
hú hú
hú qín
hú chá
hú lu
hú fú
hú níng
hú zi
hú jiǎo
hú qiāo
hú rén
hú jiǎ
hú tóu
hú lù
hú cháng
hú wéi
hú yǎn
hú chuǎng
hú xū
hú lián
hú jiā
hú lí
hú niǎn
hú sēng
hú rán
hú tū
hú yuàn
hú qù
hú yán
hú yán
hú dào
hú hùn
hú líng
hú jiā
hú bǐng
hú dà
hú tiān
hú wú
hú dá
hú suàn
hú bù
hú bài
hú bù
hú kǎo
hú gǒu
hú yǐ
hú shào
hú chán
hú tán
hú dí
hú bái
hú guì
hú qì
fēn ná
fǎng ná
mì ná
bō ná
tuī ná
gòu ná
qín ná
zhā ná
hú ná
gé ná
wù ná
zhuī ná
lóng ná
jūn ná
jū ná
fán ná
huán ná
pán ná
wū ná
chì ná
bǔ ná
jī ná
āi ná
sōu ná
yán ná
zhuā ná
gēn ná
dāo ná
zhuō ná
gōu ná
jiū ná
dà ná
jié ná
wěn ná
⒈ 胡来，胡闹。
引元王实甫《西厢记》第三本第三折：“这其间性儿难按纳，一地里胡拿。”
元白朴《梧桐雨》第三折：“总便有万千不是，看寡人也合饶过他，一地胡拿。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
拿读音：ná拿ná(1)本义：（动）用手或其他方式抓住、搬（东西）：（动）用手或其他方式抓住、搬（东西）(2)（动）用强力取；捉：～住三个匪徒。(3)（动）掌握：～权｜～事｜～得稳。(4)（动）刁难；要挟：这事谁都能做；你～不住人。(5)（动）强烈的作用使物体变坏。(6)（介）引进所凭借的工具、材料、方法等；意思跟“用”相同：～尺量｜～布擦。(7)（介）引进所处置的对象：别～我开玩笑。