xù rùn
méi rùn
kǎi rùn
yān rùn
guī rùn
líng rùn
cāng rùn
huá rùn
yù rùn
sháo rùn
liú rùn
féi rùn
dé rùn
qìn rùn
yuán rùn
guā rùn
yú rùn
wò rùn
qiú rùn
qīng rùn
yóu rùn
jiān rùn
róng rùn
pāng rùn
jīn rùn
jiān rùn
shī rùn
wēn rùn
hóng rùn
wò rùn
hán rùn
chǔ rùn
fēng rùn
yǒu rùn
gāo rùn
fēn rùn
kū rùn
hé rùn
jìn rùn
yú rùn
xiù rùn
zèn rùn
yóu rùn
jìn rùn
zhān rùn
huì rùn
huó rùn
rù rùn
bái rùn
jiàn rùn
xiān rùn
qià rùn
lì rùn
gān rùn
hóng rùn
cháo rùn
róu rùn
yǔ rùn
qīng rùn
lín rùn
guāng rùn
kān rùn
chéng rùn
hé rùn
bǐ rùn
hóng rùn
xián rùn
diāo rùn
diào rùn
zī rùn
tián rùn
rú rùn
dà rùn
huáng rùn
zé rùn
huá rùn
pāng rùn
gǔ rùn
zhěn rùn
lǎng rùn
jìn rùn
shù rùn
cún rùn
fāng rùn
shān rùn
bì rùn
xiè rùn
míng rùn
ēn rùn
jiān rùn
shì rùn
tōng rùn
yí rùn
pèi rùn
bō rùn
yīn rùn
qián rùn
yān rùn
sū rùn
jī rùn
jiè rùn
sī rùn
kēng rùn
yù rùn
zhàn rùn
⒈ 南风谓之颽，后因以“颽润”指帝泽皇恩。
引《史记·乐书》：“舜弹五弦之琴，歌《南风》之诗，而天下治。”
南朝梁沉约《南郊恩诏》：“恩霑颽润，惠兹穷生。”
〔～风〕南风，如“其仁声则若～风。”
润读音：rùn润rùn(1)（形）细腻光滑；滋润：光～｜～泽。(2)（动）加油或水；使不干枯：浸～｜～嗓子。(3)（动）使有光彩（指修改文章）：～色｜～饰。(4)（名）利益；好处：分～｜利～。