jiān xīn
jiān yíng
jiān zhēn
jiān ruì
jiān bái
jiān yíng
jiān qiào
jiān rèn
jiān gù
jiān bǐng
jiān shí
jiān wán
jiān chéng
jiān jiǔ
jiān chēng
jiān gū
jiān hè
jiān yì
jiān hàn
jiān lì
jiān guǒ
jiān wán
jiān rèn
jiān cán
jiān tǐng
jiān míng
jiān rùn
jiān zhuàng
jiān zhì
jiān níng
jiān kūn
jiān lěi
jiān jùn
jiān mì
jiān zhèn
jiān bì
jiān jié
jiān zhuó
jiān mǔ
jiān què
jiān jué
jiān chē
jiān yán
jiān zhí
jiān zhòng
jiān shǒu
jiān lín
jiān xìn
jiān rěn
jiān kǔ
jiān huá
jiān chén
jiān qióng
jiān qiáng
jiān dìng
jiān zuò
jiān yìng
jiān cāo
jiān chí
jiān chéng
jiān gāng
jiān lì
jiān yuē
jiān zhèng
jiān zhí
jiān jiè
jiān cāng
jiān chéng
jiān rèn
jiān pì
jiān bīng
jiān jìng
jiān qiǎo
jiān pǔ
jiān yì
jiān liáng
jiān láo
jiān lì
jiān hù
jiān shēn
jiān gāo
jiān duì
jiān wò
jiān fù
chéng rùn
hé rùn
yuán rùn
yǒu rùn
qià rùn
wò rùn
jiàn rùn
xù rùn
bì rùn
hóng rùn
zé rùn
cún rùn
méi rùn
bái rùn
yān rùn
tián rùn
yóu rùn
huá rùn
pāng rùn
qīng rùn
shān rùn
huá rùn
diào rùn
yǔ rùn
rú rùn
huó rùn
xiān rùn
lín rùn
yù rùn
zhàn rùn
yīn rùn
kēng rùn
shù rùn
jiān rùn
tōng rùn
jìn rùn
zī rùn
guī rùn
kān rùn
dé rùn
yān rùn
bǐ rùn
yù rùn
lǎng rùn
chǔ rùn
shì rùn
fāng rùn
fēng rùn
bō rùn
diāo rùn
qián rùn
qiú rùn
zèn rùn
kǎi rùn
qìn rùn
wēn rùn
xián rùn
míng rùn
huáng rùn
róng rùn
pāng rùn
yú rùn
gān rùn
xiè rùn
guāng rùn
róu rùn
kū rùn
xiù rùn
sī rùn
ēn rùn
jiān rùn
jīn rùn
wò rùn
shī rùn
zhān rùn
gāo rùn
lì rùn
hán rùn
huì rùn
fēn rùn
zhěn rùn
hóng rùn
guā rùn
jìn rùn
hé rùn
féi rùn
líng rùn
rù rùn
jìn rùn
cháo rùn
sháo rùn
dà rùn
yú rùn
sū rùn
jiè rùn
yóu rùn
gǔ rùn
jiān rùn
pèi rùn
qīng rùn
jī rùn
liú rùn
yí rùn
cāng rùn
hóng rùn
坚硬而(好工具.)润泽。
⒈ 坚硬而润泽。
引宋王巩《王氏谈录·灵符石》：“公少游蜀，於江滨得灵符石，理坚润，其文尤异。”
宋何薳《春渚纪闻·吕老煅研》：“高平吕老，造墨常山，遇异人传烧金诀，煅出视之，瓦砾也。有教之为研者，研成坚润宜墨，光溢如漆。”
坚jiān(1)（形）硬；坚固：～冰｜～城｜～不可破｜～如磐石。(2)（名）坚固的东西或阵地：攻～｜披～执锐｜无～不摧。(3)（形）坚定；坚决：～信｜～守阵地。(4)（Jiān）姓。
润读音：rùn润rùn(1)（形）细腻光滑；滋润：光～｜～泽。(2)（动）加油或水；使不干枯：浸～｜～嗓子。(3)（动）使有光彩（指修改文章）：～色｜～饰。(4)（名）利益；好处：分～｜利～。