rèn wěi
rèn zhòng
rèn yǎng
rèn xiá
rèn shēn
rèn suǒ
rèn shēn
rèn suàn
rèn néng
rèn shàng
rèn shǐ
rèn jiù
rèn zé
rèn yòng
rèn tīng
rèn chéng
rèn qíng
rèn kè
rèn yì
rèn biàn
rèn lìng
rèn shì
rèn zhí
rèn shuài
rèn xián
rèn wù
rèn fù
rèn mài
rèn shá
rèn guān
rèn yuàn
rèn kān
rèn sàn
rèn shí
rèn láo
rèn sì
rèn fàng
rèn mìng
rèn qì
rèn lí
rèn chū
rèn nèi
rèn jiào
rèn jì
rèn shì
rèn me
rèn chē
rèn kè
rèn xìn
rèn shòu
rèn liáng
rèn mǎn
rèn xìng
rèn zǐ
rèn bǎo
rèn rén
rèn shù
rèn fù
rèn shì
rèn mù
rèn gōng
rèn tiān
rèn yì
rèn yù
rèn guò
rèn qián
rèn wu
rèn píng
rèn dàn
rèn qī
rèn tǔ
rèn dào
shī shì
miàn shì
lì shì
chèn shì
qíng shì
tài shì
chù shì
guì shì
zhǎng shì
jiāng shì
qiú shì
jià shi
hé shì
fān shì
gē shì
dà shì
gòng shì
diē shì
jú shì
jū shì
zhāng shì
quán shì
yōu shì
é shì
juān shì
liú shì
gōng shì
sān shì
xié shì
fù shì
qí shì
yě shì
fēng shì
méi shì
qǔ shì
yǐ shì
jiǎ shì
yào shì
ruì shì
yú shì
jiǔ shì
lǐ shì
fǎ shì
shān shì
zuò shì
liè shì
yǔ shì
bīng shì
dìng shì
róng shì
guó shì
fēn shì
xíng shì
yīn shì
tǐ shì
hóng shì
shùn shì
ruì shì
zhàng shì
bō shì
biàn shì
qiáng shì
lǐ shì
rè shì
zuò shì
huǎng shì
yān shì
yàng shì
bìng shì
zhàn shì
zhèn shì
qiū shì
jī shì
hǔ shi
yāng shì
bǐ shì
mù shì
lóng shì
cháng shì
cái shì
dǎi shì
yuǎn shì
dǎo shì
shuǐ shì
qiú shì
hé shì
fù shì
chéng shì
ruò shì
xiāo shì
qiè shì
yǔ shì
tuō shì
lái shì
qiáo shì
jiǎo shì
shā shì
jūn shì
bǎ shi
jìn shì
fù shì
wú shì
qù shì
wēi shì
mò shì
lì shì
suí shì
liū shì
jìn shì
huǒ shì
gōng shì
zào shì
fù shì
jūn shì
hù shì
bǎo shì
jiè shì
shǒu shì
fèn shì
shāng shì
shēng shì
shì shì
qū shì
pō shì
zài shì
héng shì
rèn shì
dé shì
zī shì
zhí shì
háo shì
dì shì
zhuàn shì
qì shì
xióng shì
yàn shì
shǒu shì
diàn shì
shí shì
chéng shì
tān shì
chí shì
tuí shì
shěn shì
pài shì
chěng shì
xiàn shì
lì shì
kòu shì
wù shì
dāng shì
jī shì
guān shì
wèi shì
zì shì
jiù shì
zhī shì
谓利用各种有利的态势或事物发展变化的趋势。
谓任意使用手中的权势。
⒈ 谓利用各种有利的态势或事物发展变化的趋势。
引《孙子·势篇》：“故善战者，求之於势，不责於人，故能择人而任势。任势者，其战人也，如转木石；木石之性，安则静，危则动，方则止，圆则行。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·定势》：“然文之任势，势有刚柔，不必壮言慷慨，乃称势也。”
⒉ 谓任意使用手中的权势。
引《文选·潘岳＜西征赋＞》：“当音凤恭显之任势也，乃熏灼四方，震耀都鄙。”
李周翰注：“王音、王凤、弘恭、石显之徒，邪佞用势，熏灼震耀於天下。”
《晋书·华恒传》：“初， 恒为州大中正，乡人任让轻薄无行，为恒所黜。及让在峻军中，任势多所杀害，见恒则恭敬，不肆其虐。”
《魏书·文帝纪》：“其年， 始祖不豫， 乌丸王库贤，亲近任势。”
唐刘餗《隋唐嘉话》卷中：“王义方，时人比之稷卨，郑公每云：‘ 王生太直。’ 高宗朝， 李义府引为御史。 义府以定册武后勋，恃宠任势， 王恶而弹之，坐是见贬，坎軻以至於终矣。”
1. 相信，信赖：信任。
2. 使用，给予职务：任命。任人唯贤。
3. 负担，担当：担任。任课。
4. 职务：就任。到任。任重道远。
5. 由着，听凭：任凭。任性。任意。任从。任随。听任。放任自流。听之任之。
6. 不论，无论：任何。任人皆知。
势读音：shì势shì(1)（名）势力：权～。(2)（名）一切事物表现出来的趋向：～如破竹。(3)（名）自然界的现象或形势：山～｜地～。(4)（名）政治、军事或其他社会活动方面的状况或情势：趋～｜局～。(5)（名）姿态：手～。(6)（名）雄性生殖器：去～。