rèn mǎn
rèn chū
rèn dào
rèn shuài
rèn zé
rèn shì
rèn qì
rèn shēn
rèn wěi
rèn yǎng
rèn lí
rèn nèi
rèn guān
rèn shǐ
rèn shá
rèn gōng
rèn píng
rèn tiān
rèn yù
rèn shí
rèn láo
rèn xìn
rèn wù
rèn yuàn
rèn mù
rèn shù
rèn suǒ
rèn fàng
rèn sàn
rèn fù
rèn zhí
rèn tǔ
rèn shì
rèn yì
rèn suàn
rèn qíng
rèn qián
rèn xìng
rèn yòng
rèn bǎo
rèn jì
rèn kān
rèn shàng
rèn jiù
rèn dàn
rèn kè
rèn néng
rèn tīng
rèn lìng
rèn jiào
rèn yì
rèn rén
rèn guò
rèn xián
rèn mài
rèn qī
rèn mìng
rèn biàn
rèn shēn
rèn wu
rèn chéng
rèn kè
rèn zǐ
rèn sì
rèn chē
rèn liáng
rèn me
rèn shòu
rèn fù
rèn zhòng
rèn shì
rèn xiá
liè xián
shèng xián
bì xián
suì xián
jùn xián
jīng xián
rèn xián
xiān xián
cǎo xián
chuán xián
bǎo xián
fǔ xián
lùn xián
cái xián
gòng xián
xià xián
dá xián
liáo xián
èr xián
lǐ xián
shí xián
jìng xián
qī xián
zhòng xián
zhì xián
jù xián
jù xián
gōng xián
fáng xián
xiāng xián
zhòng xián
mù xián
shuò xián
qiú xián
jiǎn xián
pín xián
sù xián
yì xián
biǎo xián
hòu xián
bā xián
qīn xián
dài xián
zhōng xián
yǎng xián
xūn xián
mào xián
shū xián
xīng xián
dà xián
qún xián
diào xián
cái xián
bì xián
sān xián
néng xián
qīn xián
jù xián
zūn xián
sōu xián
ràng xián
pìn xián
dú xián
pǔ xián
jùn xián
yú xián
nà xián
wū xián
qí xián
jí xián
dēng xián
rén xián
sāi xián
qián xián
bāo xián
nǎng xián
rú xián
jù xián
zhāo xián
jí xián
xiàng xián
háo xián
míng xián
bù xián
jìn xián
fǎng xián
shì xián
jùn xián
kě xián
委.用德才兼备的人。
⒈ 委用德才兼备的人。
引《书·大禹谟》：“任贤勿贰，去邪勿疑。”
汉刘向《说苑·君道》：“人君之道：清浄无为，务在博爱，趋在任贤，广开耳目，以察万方。”
唐陈子昂《答制问事》：“然则取士之方，任贤之事，故陛下素来所深知。”
宋王禹偁《拟贬萧瑀出家诏》：“朕失任贤之道，昧则哲之明，遂令宰执之中，互生猜忌，以致君臣之际，有是暌离。”
1. 相信，信赖：信任。
2. 使用，给予职务：任命。任人唯贤。
3. 负担，担当：担任。任课。
4. 职务：就任。到任。任重道远。
5. 由着，听凭：任凭。任性。任意。任从。任随。听任。放任自流。听之任之。
6. 不论，无论：任何。任人皆知。
贤读音：xián贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。