rèn guò
rèn nèi
rèn xìng
rèn dào
rèn shí
rèn shì
rèn me
rèn yì
rèn shàng
rèn jì
rèn yù
rèn liáng
rèn zǐ
rèn fàng
rèn yǎng
rèn mù
rèn píng
rèn zé
rèn bǎo
rèn chū
rèn dàn
rèn qián
rèn wěi
rèn fù
rèn shēn
rèn jiào
rèn qì
rèn tīng
rèn shì
rèn xiá
rèn kè
rèn gōng
rèn shù
rèn guān
rèn shì
rèn xián
rèn shòu
rèn wu
rèn suàn
rèn mài
rèn tiān
rèn chéng
rèn láo
rèn yuàn
rèn shuài
rèn wù
rèn yòng
rèn xìn
rèn fù
rèn mǎn
rèn biàn
rèn suǒ
rèn zhòng
rèn sàn
rèn mìng
rèn kān
rèn shá
rèn kè
rèn rén
rèn yì
rèn zhí
rèn jiù
rèn sì
rèn qī
rèn qíng
rèn lìng
rèn shēn
rèn shǐ
rèn chē
rèn néng
rèn tǔ
rèn lí
běn wěi
jiā wěi
duān wěi
páng wěi
jiàn wěi
shé wěi
wǎn wěi
tuì wěi
wài wěi
fēn wěi
piān wěi
jiāo wěi
fán wěi
yě wěi
zū wěi
gù wěi
juān wěi
zhì wěi
dǎng wěi
qīn wěi
chēng wěi
pán wěi
yuán wěi
dǎng wěi
chuí wěi
fán wěi
bù wěi
cháng wěi
rèn wěi
pán wěi
tuán wěi
jué wěi
bō wěi
dì wěi
yún wěi
xiàn wěi
juàn wěi
yuán wěi
yíng wěi
chén wěi
bù wěi
shuāi wěi
ān wěi
jì wěi
pán wěi
xiāo wěi
zhōu wěi
huì wěi
zhōu wěi
jì wěi
diān wěi
lín wěi
wèi wěi
fèng wěi
duǒ wěi
tián wěi
jūn wěi
píng wěi
wǎn wěi
cóng wěi
jiàng wěi
jù wěi
dùn wěi
yóu wěi
tuī wěi
信任重用。委，委用。
(好工具.)任随，任凭。
⒈ 信任重用。委，委用。
引《周书·王思政传》：“大统之后， 思政虽被任委，自以非相府之旧，每不自安。”
《南史·陈伯之陈庆之兰钦传论》：“庆之初同鷰雀之游，终怀鸿鵠之志，及乎一见任委，长驱伊洛，前无强阵，攻靡坚城。”
宋王禹偁《答郑褒书》：“今春吾自西掖召拜翰林学士，天子宠遇，任委过于往时。”
⒉ 任随，任凭。
引宋范仲淹《与中舍书》：“千古圣贤，不能免生死，不能管后事，一身从无中来，却归无中去。谁是亲踈，谁能主宰？既无奈何，即放心逍遥，任委来往，如此断了。”
1. 相信，信赖：信任。
2. 使用，给予职务：任命。任人唯贤。
3. 负担，担当：担任。任课。
4. 职务：就任。到任。任重道远。
5. 由着，听凭：任凭。任性。任意。任从。任随。听任。放任自流。听之任之。
6. 不论，无论：任何。任人皆知。
委读音：wěi,wēi[ wěi ]1. 任，派，把事交给人办：委托。委派。委任。委员。委以重任。
2. 抛弃，舍弃：委弃。委之于地。
3. 推托，卸：推委。委罪。
4. 曲折，弯转：委曲。委婉。委屈。
5. 积聚：委积。
6. 末、尾：原委。穷源意委（追究事物本原及其发展）。
7. 确实：委实。
8. 无精打采，不振作：委顿。委靡。