fú jiǔ
fú yòng
fú xiàng
fú yè
fú jú
fú xī
fú fǔ
fú bǐng
fú guó
fú ān
fú gāng
fú lì
fú yú
fú xǐ
fú xīng
fú bào
fú huì
fú bì
fú shí
fú gōng
fú chāng
fú lí
fú yǔ
fú xiān
fú wēi
fú yòu
fú hù
fú qiān
fú lǚ
fú bìng
fú qi
fú yīn
fú zhī
fú rǎng
fú gēn
fú fen
fú xǐ
fú yìn
fú jiàng
fú dé
fú shuǐ
fú xiáng
fú jī
fú xiǎng
fú xiāng
fú hǎi
fú yīn
fú fèn
fú huì
fú lù
fú shì
fú lǐ
fú qìng
fú yùn
fú rén
fú tíng
fú lì
fú zhōu
fú dì
fú jìn
fú shè
fú zhì
fú táng
fú mìng
fú shòu
fú shēn
fú shàn
fú yuán
fú huò
fú zuò
fú gǔ
fú cǎo
fú zé
fú suàn
fú suàn
fú huì
fú xiàng
fú zhǐ
fú shén
huī zuò
zhǐ zuò
guó zuò
nián zuò
pī zuò
dǐng zuò
lín zuò
shào zuò
xiǎng zuò
chán zuò
qǐ zuò
dēng zuò
yuǎn zuò
huáng zuò
mù zuò
qìng zuò
jí zuò
dé zuò
yán zuò
yǔn zuò
jǐng zuò
bǎo zuò
lóng zuò
kè zuò
huáng zuò
jī zuò
duǎn zuò
guāng zuò
dì zuò
jiàn zuò
jiā zuò
hóng zuò
mén zuò
chuán zuò
shǒu zuò
hóng zuò
fǔ zuò
hàn zuò
fēng zuò
lì zuò
lù zuò
xiá zuò
xiū zuò
yùn zuò
chóng zuò
fú zuò
⒈ 福禄；福分。
引《左传·昭公十五年》：“福祚之不登，叔父焉在？”
《后汉书·刘表传》：“长享福祚，垂之后嗣。”
唐白居易《隋堤柳》诗：“煬天子，自言福祚长无穷。”
明沉德符《野获编·徵梦·仪铭袁宗皋》：“夫以残膏剩黛，神已先示，则其福祚有限可知。”
⒉ 指福利。
引李大钊《“今”与“古”》：“随着平和与福祚，知识与发明，将重行开始为进一步的发展。”
⒊ 赐予福禄。
引汉荀悦《汉纪·高后纪》：“高后女主制政……及福祚诸吕，大过渐至，纵横杀戮，鴆毒生於豪彊。”
福fú(1)（形）幸福；福气（跟‘祸’相对）：～利｜享～｜造～人类。(2)指旧时妇女行“万福”礼：～了一～。(3)（名）指福建：～橘。(4)（Fú）姓。
祚读音：zuò祚zuò(1)（名）〈古〉福。(2)（名）〈古〉君主坐的位置：帝～｜践～。