chán yīn
chán liú
chán niàn
chán zuò
chán hào
chán kǎi
chán dēng
chán zhòng
chán guó
chán táng
shàn wén
chán bó
chán bìng
chán jù
shàn biàn
chán tíng
chán fēng
chán shì
chán dào
chán xiào
chán guǒ
chán bǎn
chán yuàn
chán yì
chán jū
chán yǒu
shàn gào
chán jì
chán chéng
chán guī
chán huà
chán fáng
chán chuáng
chán yǐ
chán guān
chán xīn
chán gōng
chán cǎo
chán páo
chán kè
chán fēi
chán guān
chán shòu
chán dé
chán gēng
chán zuàn
chán lǐ
chán liáo
chán chú
chán jī
chán jiōng
chán shī
chán sì
shàn dài
chán lǜ
chán yuè
chán xué
chán mó
chán zhī
chán dài
chán jiā
chán tiān
chán zǔ
chán shā
chán jì
chán zōng
chán huì
chán jū
chán tán
chán ān
chán yǔ
chán shì
chán hé
chán sēng
shàn wèi
chán shòu
chán lǚ
chán bǎn
chán yī
chán yuán
chán yuè
shàn huà
chán kū
chán rén
chán zhōng
chán zuò
chán fǎ
chán nà
chán jiǎng
chán zhàng
chán hù
chán qī
chán jīng
chán shū
chán nà
chán mén
chán gé
chán hé
chán tà
nián zuò
jí zuò
chóng zuò
qǐ zuò
huáng zuò
fú zuò
yuǎn zuò
lì zuò
dì zuò
fēng zuò
yán zuò
yùn zuò
mù zuò
yǔn zuò
kè zuò
mén zuò
duǎn zuò
chán zuò
jǐng zuò
jī zuò
shào zuò
lù zuò
hóng zuò
xiū zuò
lóng zuò
bǎo zuò
guāng zuò
shǒu zuò
dēng zuò
jiā zuò
lín zuò
zhǐ zuò
jiàn zuò
hàn zuò
qìng zuò
pī zuò
dé zuò
huī zuò
dǐng zuò
xiǎng zuò
chuán zuò
hóng zuò
guó zuò
xiá zuò
huáng zuò
fǔ zuò
⒈ 禅让皇位。
引《文选·左思＜魏都赋＞》：“筭祀有纪，天禄有终。传业禪祚，高谢万邦。”
李周翰注：“退位以谢万邦。”
1. 佛教指静思：坐禅。参（cān）禅。禅心。禅机（佛教禅宗启发门徒悟道时使用的隐语、比喻以及带有暗示性的动作等）。禅宗。禅定。
2. 特指佛教的：禅师。禅杖。禅林。禅堂。
祚读音：zuò祚zuò(1)（名）〈古〉福。(2)（名）〈古〉君主坐的位置：帝～｜践～。