shū gāng
shū bì
shū kuī
shū lǜ
shū shí
shū fú
shū lì
shū zhù
shū xiào
shū jī
shū jié
shū chū
shū xiè
shū dǎn
shū qī
shū niǎn
shū yíng
shū yǎn
shū fā
shū shēn
shū sù
shū gòng
shū chéng
shū yǎng
shū jī
shū qíng
shū guàn
shū xuè
shū qì
shū róng
shū píng
shū jiāng
shū wǎn
shū kǔn
shū yōng
shū cái
shū chuí
shū zhì
shū fàn
shū chǎng
shū mò
shū gòng
shū nà
shū diàn
shū xiě
shū kuǎn
shū jiā
shū zuò
shū rù
shū zhēng
shū jìn
shū shū
shū shǔ
shū guān
shū sòng
shū gū
shū juān
shū máng
shū chén
shū yùn
shū fù
shū zuǐ
shū jìn
qiào chéng
xìn chéng
dǔ chéng
zhūn chéng
jié chéng
nèi chéng
dá chéng
jié chéng
zhāi chéng
xiào chéng
zhōng chéng
ruì chéng
zhì chéng
jī chéng
rè chéng
cún chéng
chì chéng
tún chéng
láo chéng
lì chéng
nǎi chéng
màn chéng
dān chéng
chún chéng
chì chéng
hòu chéng
duān chéng
qián chéng
sù chéng
jīng chéng
zhuān chéng
yú chéng
pī chéng
zhūn chéng
kǔn chéng
kuǎn chéng
chí chéng
xiào chéng
jié chéng
sǒng chéng
dǎn chéng
qiān chéng
wēi chéng
zhèng chéng
gōng chéng
míng chéng
zhuān chéng
hān chéng
zhì chéng
jiān chéng
lì chéng
zhì chéng
tōng chéng
lóu chéng
sù chéng
kěn chéng
xuè chéng
shí cheng
lòu chéng
gū chéng
zhōng chéng
zhí chéng
shū chéng
wēn chéng
chún chéng
guī chéng
fēi chéng
sī chéng
yǔn chéng
zhì chéng
chén chéng
jiǎ chéng
xiū chéng
tǔ chéng
zhēn chéng
xiě chéng
zhuō chéng
lǎo chéng
shū chéng
tóu chéng
huái chéng
jiāng chéng
zhì chéng
dān chéng
pǔ chéng
zhēn chéng
yī chéng
sī chéng
yǐ chéng
zhuāng chéng
cùn chéng
què chéng
tǎn chéng
sòng chéng
gòng chéng
bǐng chéng
wěi chéng
qín chéng
kāi chéng
tuī chéng
kòu chéng
běn chéng
guǎ chéng
jū chéng
qín chéng
zhù chéng
输诚shūchéng
(1) 表明诚心，献出诚心
例敢不尽力输诚。——《三国演义》英demonstrate wholeheartness(2) 投降
英capitulate;surrender⒈ 献纳诚心。
引《三国志·蜀志·刘备传》：“尽力输诚，奬厉六师，率齐羣义，应天顺时，扑讨凶逆，以寧社稷，以报万分。”
宋范成大《上元纪吴中节物俳谐体三十二韵》：“筳篿巫志怪，香火婢输诚。”
⒉ 归顺；降服。
引《魏书·袁翻传》：“故能使淮海输诚， 华阳即序，连城请面，比屋归仁。”
清林则徐《会奏穿鼻尖沙嘴迭次轰击夷船情形折》：“如果该夷等畏罪输诚，不妨先威后德。”
郭孝成《浙江光复记》：“卫队及巡警消防，见势已烈，均袖缀白布，以表输诚。”
表示真诚。
如：「中国在唐代时国势鼎盛，西域各小国纷纷派遣特使向中国输诚 。」
输(1)（动）本义：运输；运送：运输；运送(2)（动）〈书〉捐献（财物）：～财助战。(3)（动）在较量时失败；败：决不认～。
诚读音：chéng诚chéng(1)（形）真实的（心意）：～心～意｜开～布公。(2)（副）〈书〉实在；的确：～然。