zhì gōng
zhì jiào
zhì rén
zhì hòu
zhì jí
zhì jiàn
zhì chá
zhì qíng
zhì zé
zhì qīn
zhì fǎ
zhì xìng
zhì huà
zhì jīng
zhì rú
zhì jiǎn
zhì yīn
zhì rèn
zhì rì
zhì shǎo
zhì yú
zhì líng
zhì xīn
zhì jiè
zhì zhì
zhì yī
zhì nǎi
zhì wú
zhì hé
zhì zhēn
zhì xián
zhì huān
zhì cái
zhì shú
zhì zhǔ
zhì biàn
zhì shǐ
zhì zú
zhì chéng
zhì xián
zhì qī
zhì jùn
zhì wén
zhì hǎo
zhì jí
zhì dào
zhì lǜ
zhì duō
zhì zhī
zhì zūn
zhì jī
zhì wéi
zhì jiāo
zhì jīn
zhì dì
zhì wù
zhì cǐ
zhì sǐ
zhì shì
zhì shì
zhì píng
zhì jìng
zhì jìng
zhì miǎo
zhì lín
zhì dào
zhì yán
zhì chén
zhì jié
zhì měi
zhì chéng
zhì ài
zhì lè
zhì míng
zhì bīng
zhì bǎo
zhì jiè
zhì rèn
zhì wēi
zhì yì
zhì zhēn
zhì rén
zhì zhēn
zhì dàng
zhì yǒu
zhì chéng
zhì chéng
hān chéng
zhuān chéng
zhūn chéng
dǔ chéng
yú chéng
jiǎ chéng
què chéng
jié chéng
zhù chéng
lǎo chéng
cún chéng
shū chéng
guī chéng
sòng chéng
zhì chéng
xuè chéng
shū chéng
hòu chéng
kuǎn chéng
jié chéng
jīng chéng
xiě chéng
qiān chéng
lóu chéng
màn chéng
zhōng chéng
dǎn chéng
míng chéng
jū chéng
jié chéng
zhūn chéng
qián chéng
chún chéng
zhí chéng
shí cheng
láo chéng
nèi chéng
chún chéng
bǐng chéng
qín chéng
huái chéng
yī chéng
xìn chéng
tuī chéng
xiào chéng
chí chéng
gū chéng
sù chéng
dān chéng
tǔ chéng
zhì chéng
lòu chéng
nǎi chéng
tóu chéng
zhuān chéng
cùn chéng
chì chéng
jī chéng
kòu chéng
běn chéng
wěi chéng
sī chéng
tún chéng
dān chéng
gōng chéng
sù chéng
wēi chéng
zhēn chéng
sī chéng
gòng chéng
yǔn chéng
tǎn chéng
chén chéng
zhuō chéng
tōng chéng
qiào chéng
sǒng chéng
rè chéng
pǔ chéng
zhēn chéng
jiān chéng
zhāi chéng
jiāng chéng
qín chéng
kāi chéng
chì chéng
lì chéng
xiào chéng
kǔn chéng
zhèng chéng
fēi chéng
dá chéng
yǐ chéng
pī chéng
duān chéng
ruì chéng
guǎ chéng
zhì chéng
xiū chéng
zhōng chéng
wēn chéng
kěn chéng
zhuāng chéng
lì chéng
至诚zhìchéng
(1) 极为诚恳;诚心诚意
例至(好工具.)诚待人例其言多痛切，发于至诚。——《汉书·楚元王传》英plete sincerity⒈ 极忠诚；极真诚。
引《管子·幼官》：“用利至诚，则敌不校。”
汉袁康《越绝书·外传计倪》：“愿君王公选於众，精鍊左右，非君子至诚之士，无与居家，使邪僻之气，无渐以生。”
宋王安石《上皇帝万言书》：“夫约之以礼，裁之以法，天下所以服从无抵冒者，又非独其禁严而治察之所能致也。盖亦以吾至诚恳惻之心，力行而为之倡。”
⒉ 古儒家指道德修养的最高境界。
引《礼记·中庸》：“唯天下至诚，为能经纶天下之大经，立天下之大本，知天地之化育。”
朱熹集注：“至诚之道，非至圣不能知；至圣之德，非至诚不能为。”
⒊ 极其真挚诚恳的心意。
引《汉书·刘向传》：“其言多痛切，发於至诚。”
《后汉书·窦融传》：“融小心，久不自安，数辞让爵位，因侍中金迁口达至诚。”
极为纯洁忠诚。
至zhì(1)（动）到：～今｜～此｜～死不屈。(2)（动）至于：甚～。(3)（副）极；最：～迟｜～毒｜～理｜～亲｜～上｜～圣｜～孝｜～仁。
诚读音：chéng诚chéng(1)（形）真实的（心意）：～心～意｜开～布公。(2)（副）〈书〉实在；的确：～然。