zhuō bìng
zhuō liè
zhuō jiàn
zhuō chéng
zhuō dùn
zhuō lǜ
zhuō mù
zhuō gǎo
zhuō lù
zhuō bèn
zhuō zuò
zhuō bǐ
zhuō fū
zhuō zhèng
zhuō mù
zhuō zhù
zhuō huàn
zhuō móu
zhuō sù
zhuō jiān
zhuō jù
zhuō è
zhuō shǒu
zhuō jì
zhuō huò
zhuō jìn
zhuō shēng
zhuō shū
zhuō lòu
zhuō nà
zhuō jiū
zhuō báo
zhuō nè
zhuō jīng
zhuō mèi
zhuō fù
zhuō pǔ
zhuō niǎo
zhuō zhe
chén chéng
chì chéng
dān chéng
xìn chéng
rè chéng
dǎn chéng
zhuāng chéng
gōng chéng
tǔ chéng
lì chéng
zhí chéng
màn chéng
xiào chéng
huái chéng
zhūn chéng
wēi chéng
tōng chéng
sī chéng
sǒng chéng
jié chéng
gū chéng
běn chéng
bǐng chéng
jié chéng
chí chéng
láo chéng
lòu chéng
jī chéng
xiào chéng
què chéng
nèi chéng
jiāng chéng
qián chéng
zhì chéng
shí cheng
míng chéng
hòu chéng
kòu chéng
pǔ chéng
pī chéng
qiān chéng
cùn chéng
duān chéng
xiū chéng
zhuān chéng
sòng chéng
lì chéng
tún chéng
shū chéng
zhèng chéng
xuè chéng
tóu chéng
qiào chéng
zhēn chéng
zhāi chéng
yǔn chéng
jiān chéng
jū chéng
sù chéng
zhōng chéng
nǎi chéng
kěn chéng
wēn chéng
zhūn chéng
chún chéng
jiǎ chéng
guǎ chéng
hān chéng
lǎo chéng
kāi chéng
zhì chéng
fēi chéng
xiě chéng
guī chéng
zhì chéng
zhēn chéng
qín chéng
jié chéng
tǎn chéng
jīng chéng
kuǎn chéng
lóu chéng
kǔn chéng
zhuān chéng
dǔ chéng
yú chéng
yǐ chéng
zhì chéng
zhì chéng
zhù chéng
sī chéng
dān chéng
chún chéng
chì chéng
sù chéng
tuī chéng
qín chéng
wěi chéng
zhōng chéng
cún chéng
zhuō chéng
ruì chéng
yī chéng
gòng chéng
dá chéng
shū chéng
⒈ 虽然愚钝但却真诚。
引《韩非子·说林上》：“‘巧诈不如拙诚。’ 乐羊以有功见疑， 秦西巴以有罪益信，由仁与不仁也。”
汉刘向《说苑·谈丛》：“智而用私，不如愚而用公，故曰巧伪不如拙诚。”
三国魏曹植《当事君行》：“好恶随所爱憎，追举逐声名；百心可事一君，巧诈寧拙诚。”
金王若虚《臣事实辨》：“使比及至是，而其产破散或身先亡，则何以辞於世乎？所谓巧诈不如拙诚也。”
拙zhuō(1)（形）笨：～笨｜手～｜眼～。(2)（形）谦辞；称自己的（文章、见解等）：～笔｜～译｜～著｜～作。
诚读音：chéng诚chéng(1)（形）真实的（心意）：～心～意｜开～布公。(2)（副）〈书〉实在；的确：～然。