cāi pò
cāi kè
cāi chì
cāi yí
cāi liàng
cāi yú
cāi fáng
cāi móu
cāi pò
cāi jiào
cāi yǎn
cāi zéi
cāi èr
cāi chá
cāi bì
cāi dù
cāi duó
cāi xiáng
cāi qíng
cāi xié
cāi zhì
cāi kè
cāi xiǎn
cāi wǔ
cāi bào
cāi dú
cāi quán
cāi dàn
cāi mó
cāi xián
cāi hài
cāi yì
cāi hài
cāi jù
cāi chán
cāi jí
cāi yuàn
cāi dǎ
cāi zèn
cāi yà
cāi jì
cāi zǔ
cāi xìn
cāi méi
cāi mó
cāi jiǎo
cāi dēng
cāi cǔn
cāi zhuān
cāi xiǎng
cāi mo
cāi bī
cāi hèn
cāi jǐng
cāi lǜ
cāi cè
cāi zhì
cāi mí
cāi jīng
cāi báo
cāi zhà
cāi hěn
cāi wèi
cāi huò
cāi kuáng
cāi nüè
cāi dù
cāi jiě
cāi xì
cāi huò
cāi jiàn
cāi zhòng
cāi jí
cāi huǐ
cāi rěn
cāi liào
cāi fèn
cāi lí
cāi rǎo
hán dú
zhòng dú
xī dú
tú dú
jiē dú
shé dú
gū dú
pū dú
jiǔ dú
yuàn dú
zhèn dú
fàn dú
dīng dú
liáo dú
bàng dú
hěn dú
chèn dú
wǔ dú
fáng dú
xī dú
hěn dú
rěn dú
méi dú
guǐ dú
méi dú
chǒu dú
bǎng dú
shì dú
dān dú
wèi dú
jiàn dú
zhàng dú
xiǎn dú
xià dú
zì dú
dù dú
níng dú
huī dú
chuāng dú
hū dú
hèn dú
fú dú
yáo dú
kǔ dú
láng dú
fèn dú
chēn dú
guā dú
fàng dú
jiāo dú
huái dú
huàn dú
shé dú
suō dú
bìng dú
fēng dú
jiū dú
huò dú
zhòng dú
chēn dú
kè dú
kǎn dú
yǔ dú
kè dú
cāi dú
jìn dú
zāi dú
bài dú
liú dú
cǎn dú
è dú
niè dú
fēng dú
lì dú
tòng dú
chǔ dú
jiān dú
cǎn dú
zēng dú
jiè dú
chuàng dú
yǎn dú
fèn dú
kù dú
chài dú
xī dú
tíng dú
chóu dú
shěn dú
yào dú
yán dú
fù dú
xiāo dú
zhòng dú
liè dú
gǔ dú
sān dú
cán dú
jiè dú
dān dú
diāo dú
xiǎn dú
sù dú
kù dú
lí dú
jiě dú
xī dú
tú dú
tú dú
màn dú
qiā dú
yín dú
wú dú
biān dú
shè dú
jì dú
kuì dú
xīn dú
fán dú
fèn dú
kùn dú
zhǎn dú
kuò dú
yīn dú
qióng dú
yǒu dú
jù dú
bīng dú
wū dú
dòu dú
jù dú
huǒ dú
sì dú
jī dú
tóng dú
hòu dú
yí dú
juān dú
yān dú
xíng dú
yàn dú
rè dú
ài dú
ěr dú
bá dú
gǔ dú
wū dú
yǎng dú
yāng dú
shēn dú
chěng dú
wū dú
yí dú
jiàn dú
fú dú
huáng dú
mìng dú
xīn dú
bǎi dú
méi dú
zhǒng dú
dǎi dú
猜忌狠毒。
⒈ 猜忌狠毒。
引《新唐书·崔湜传》:“其猜毒诡险殆天性,虽蠆虺不若也。”
宋王谠《唐语林·补遗四》:“御史罗希奭猜毒, 吉温颇苛细,时称‘ 罗钳吉网’,望风气慑。”
猜cāi(1)(动)根据不明显的线索或凭想象来寻找正确的解答:~谜|你~谁来了?(2)(动)起疑心:~忌。
毒读音:dú,dài[ dú ]1. 有害的性质或有害的东西:毒气。毒性。毒饵。毒药。毒蛇。吸毒。贩毒。
2. 害,伤害:毒害。毒化。毒杀。莫予毒也(没有谁能危害我,即谁也不能把我怎么样)。
3. 凶狠,猛烈:毒辣。毒计。毒刑。狠毒。恶毒。
4. 恨,以为苦:令人愤毒。