jiè zhì
jiè dé
jiè lìn
jiè zhòng
jiè shǐ
jiè dí
jiè tè
jiè zhí
jiè lèi
jiè fù
jiè jué
jiè chóng
jiè qì
jiè shì
jiè fú
jiè shòu
jiè zhě
jiè shì
jiè zé
jiè yán
jiè jiè
jiè shào
jiè hù
jiè yì
jiè yì
jiè huái
jiè jué
jiè zì
jiè jié
jiè shí
jiè èr
jiè jié
jiè cuò
jiè cuì
jiè lǜ
jiè tuī
jiè shì
jiè zú
jiè yīn
jiè lǚ
jiè qīng
jiè qiū
jiè méi
jiè dì
jiè chàng
jiè yān
jiè lì
jiè hán
jiè jǐng
jiè zú
jiè jué
jiè shèn
jiè rán
jiè shì
jiè rù
jiè mǎ
jiè lǎo
jiè yǎ
jiè rén
jiè tán
jiè lín
jiè shān
jiè chéng
jiè niǎo
jiè zhì
jiè cí
jiè zǐ
jiè guī
jiè dú
jiè xiān
jiè ní
jiè fū
jiè dú
jiè pì
jiè zhòu
jiè zhèng
jiè ké
jiè shào
jiè guī
jiè jìng
jiè qiào
jiè cì
jiè zhuàn
jiè gè
jiè xiá
jiè xíng
jiè jié
jiè jiǎ
jiè qiū
jiè jīng
jiè cāo
jiè zhǐ
jiè wù
jiè bīn
jiè yú
jiè dì
jiè xīn
jiè bái
jiè mǔ
jiè zhì
hěn dú
kǎn dú
fàn dú
dǎi dú
zēng dú
kǔ dú
kù dú
xīn dú
chuàng dú
zāi dú
tú dú
liáo dú
xíng dú
ài dú
chèn dú
guā dú
tíng dú
huǒ dú
sì dú
jù dú
qiā dú
xiāo dú
chǒu dú
fēng dú
jiǔ dú
ěr dú
sān dú
kù dú
méi dú
bīng dú
zhàng dú
bǎi dú
kuò dú
shì dú
xī dú
jù dú
lí dú
huáng dú
tòng dú
jiān dú
yí dú
jiě dú
bìng dú
yí dú
màn dú
tú dú
zhòng dú
yǎng dú
xīn dú
fèn dú
yāng dú
yín dú
yǒu dú
cāi dú
yuàn dú
méi dú
shé dú
pū dú
kuì dú
jì dú
qióng dú
yáo dú
liú dú
xiǎn dú
jiāo dú
wú dú
fú dú
chóu dú
xià dú
fù dú
wǔ dú
wèi dú
tú dú
fán dú
chǔ dú
è dú
shēn dú
niè dú
wū dú
mìng dú
dòu dú
zhèn dú
dān dú
níng dú
jiè dú
huò dú
dù dú
fú dú
cán dú
tóng dú
kùn dú
chēn dú
zhǎn dú
hū dú
cǎn dú
bǎng dú
xī dú
kè dú
suō dú
lì dú
zhòng dú
yān dú
rěn dú
yǎn dú
chēn dú
huī dú
gǔ dú
shěn dú
fáng dú
jiē dú
jìn dú
yào dú
gǔ dú
gū dú
yán dú
juān dú
jiàn dú
hán dú
zhòng dú
xī dú
zhǒng dú
jiàn dú
méi dú
dān dú
fèn dú
kè dú
bá dú
rè dú
fèn dú
fēng dú
bàng dú
xiǎn dú
zì dú
biān dú
jiè dú
shé dú
xī dú
fàng dú
huái dú
hèn dú
hòu dú
huàn dú
wū dú
yàn dú
chài dú
hěn dú
yǔ dú
wū dú
jiū dú
láng dú
chuāng dú
bài dú
shè dú
yīn dú
jī dú
sù dú
cǎn dú
liè dú
chěng dú
diāo dú
dīng dú
guǐ dú
⒈ 犹放毒。介,媒介。
引汉桓宽《盐铁论·讼贤》:“今之学者,无太公之能,騏驥之才,有以蜂蠆介毒而自害也。”
介jiè(1)(动)在两者当中:~绍|媒~|这座山~于两县之间。(2)(Jiè)姓。介jiè(名)甲:~胄|~虫。介jiè(形)〈书〉耿直;有骨气:耿~。介jiè(名)古戏曲剧本中;指示角色表演动作时的用语;如笑介、饮酒介等。
毒读音:dú,dài[ dú ]1. 有害的性质或有害的东西:毒气。毒性。毒饵。毒药。毒蛇。吸毒。贩毒。
2. 害,伤害:毒害。毒化。毒杀。莫予毒也(没有谁能危害我,即谁也不能把我怎么样)。
3. 凶狠,猛烈:毒辣。毒计。毒刑。狠毒。恶毒。
4. 恨,以为苦:令人愤毒。