kǔn yù
kǔn guī
kǔn shuài
kǔn lìng
kǔn wò
kǔn zhí
kǔn dé
kǔn tái
kǔn shì
kǔn mìng
kǔn xí
kǔn wéi
kǔn wàng
kǔn fàn
kǔn jiào
kǔn jùn
kǔn yù
kǔn mù
kǔn zhèng
kǔn yè
kǔn cái
kǔn jì
kǔn shǔ
kǔn nèi
kǔn yǔ
kǔn chén
kǔn wēi
kǔn gōng
kǔn zhèng
kǔn ào
kǔn sī
kǔn wài
kǔn yí
kǔn shù
kǔn yù
kǔn niè
zhào yù
liú yù
yǔ yù
fàn yù
xuán yù
lín yù
lǐng yù
jū yù
fāng yù
qiǎn yù
yíng yù
chuān yù
xiān yù
hóng yù
liè yù
chén yù
jiāng yù
zhěn yù
fēng yù
jué yù
huá yù
cǎn yù
zhào yù
hǎi yù
lǐng yù
tóng yù
biān yù
jiāo yù
qū yù
shì yù
lí yù
jiān yù
jìng yù
jiǔ yù
sì yù
yuǎn yù
jiè yù
chéng yù
xiá yù
xiàn yù
yì yù
rì yù
chuān yù
jīng yù
shòu yù
qū yù
fēn yù
zhú yù
kǔn yù
shù yù
guǐ yù
líng yù
bāng yù
shí yù
xiāng yù
gèn yù
shén yù
jìng yù
guāng yù
jìng yù
zhōu yù
huán yù
xū yù
mù yù
jué yù
běn yù
dì yù
tán yù
xī yù
lǐ yù
shēng yù
hé yù
tǔ yù
dà yù
zhuāng yù
huán yù
yì yù
⒈ 境地；境界。
引《敦煌变文集·八相变》：“出生死之尘劳，践菩提之閫域。”
明徐弘祖《徐霞客游记·游恒山日记》：“龙山之名，旧著于山西，而不知与恒岳比肩，至是既西涉其閫域，又北览其面目。”
清魏源《＜董子春秋发微＞序》：“今以本书为主，而以刘氏释例之通论大义近乎董生附诸后，为《公羊春秋》别开閫域。”
⒉ 内宅范围。
引明李贽《答以女人学道为见短书》：“夫妇人不出閫域，而男子则桑弧蓬矢以射四方，见有长短，不待言也。”