bāng kè
bāng yí
bāng lǎo
bāng jié
bāng dǎng
bāng qì
bāng jūn
bāng zhēn
bāng jī
bāng lián
bāng yí
bāng dùn
bāng péng
bāng jī
bāng mù
bāng yì
bāng shǒu
bāng tǒng
bāng jīng
bāng jié
bāng jí
bāng sì
bāng bǐ
bāng xùn
bāng yìng
bāng péng
bāng zú
bāng rǎng
bāng biǎo
bāng lǐ
bāng lùn
bāng zhèng
bāng dòng
bāng rén
bāng lǐ
bāng dào
bāng shè
bāng fǎ
bāng liáng
bāng hàn
bāng mù
bāng yì
bāng guó
bāng bǎo
bāng jì
bāng shì
bāng jiào
bāng hòu
bāng jì
bāng qí
bāng xiàn
bāng jì
bāng zhì
bāng zuǒ
bāng xiàn
bāng bó
bāng jìn
bāng jiāo
bāng dào
bāng cǎi
bāng dié
bāng fǎ
bāng zǎi
bāng tú
bāng fú
bāng diàn
bāng cuì
bāng què
bāng wū
bāng yù
bāng lüè
bāng jié
bāng dōu
bāng tú
bāng shì
bāng zhēn
bāng mén
bāng xuǎn
bāng tǔ
bāng chǔ
bāng sòng
bāng guàn
bāng lù
bāng zéi
bāng jiā
bāng yàn
bāng lǘ
bāng bù
bāng hòu
bāng xiāng
bāng pǔ
bāng diǎn
bāng ruì
bāng fù
bāng zhé
bāng zǔ
bāng chéng
bāng mào
bāng běn
bāng jí
bāng jì
fāng yù
dì yù
hé yù
liú yù
mù yù
chéng yù
jū yù
jīng yù
chuān yù
xiá yù
kǔn yù
shí yù
zhěn yù
běn yù
zhōu yù
biān yù
zhào yù
jìng yù
zhào yù
fàn yù
guāng yù
bāng yù
guǐ yù
chuān yù
jué yù
yì yù
qiǎn yù
yì yù
jìng yù
rì yù
jiāo yù
xuán yù
xī yù
cǎn yù
qū yù
huán yù
huán yù
shù yù
yíng yù
jiān yù
xiàn yù
xū yù
shòu yù
xiāng yù
dà yù
xiān yù
jué yù
jiǔ yù
tán yù
shì yù
jiè yù
hóng yù
lǐng yù
yǔ yù
chén yù
yuǎn yù
zhuāng yù
fēn yù
shēng yù
lǐng yù
hǎi yù
jiāng yù
sì yù
shén yù
fēng yù
liè yù
lǐ yù
zhú yù
lí yù
tǔ yù
huá yù
tóng yù
jìng yù
gèn yù
líng yù
lín yù
qū yù
⒈ 疆土;国境;区域。
引《论语·季氏》:“夫顓臾,昔者先王以为东蒙主,且在邦域之中矣,是社稷之臣也。”
《后汉书·儒林传论》:“其服儒衣,称先王,游庠序,聚横塾者,盖布之於邦域矣。”
唐刘知几《史通·题目》:“其有魏世邻国编於魏史者,於其人姓名之上,又列之以邦域,申之以职官,至如江东帝主。”
宋曾巩《福州上执政书》:“转走五郡,盖十年矣,未尝敢有半言片辞,求去邦域之任,而冀陪朝廷之仪。”
疆域、国土。《论语.季氏》:「夫颛臾,昔者先王以为东蒙主,且在邦域之中矣。」也作「封略」、「封疆」、「封域」。