kǔn yǔ
kǔn lìng
kǔn zhèng
kǔn yù
kǔn yè
kǔn wò
kǔn shǔ
kǔn jùn
kǔn yí
kǔn wéi
kǔn fàn
kǔn xí
kǔn ào
kǔn nèi
kǔn jiào
kǔn guī
kǔn wēi
kǔn zhí
kǔn chén
kǔn jì
kǔn gōng
kǔn wàng
kǔn wài
kǔn sī
kǔn tái
kǔn mìng
kǔn yù
kǔn cái
kǔn shì
kǔn niè
kǔn dé
kǔn shù
kǔn yù
kǔn mù
kǔn shuài
kǔn zhèng
jūn shuài
hé shuài
tǒng shuài
yíng shuài
jùn shuài
guà shuài
bié shuài
xù shuài
lián shuài
dà shuài
diàn shuài
qiān shuài
guǐ shuài
dūn shuài
kuí shuài
guān shuài
shī shuài
xiāo shuài
kǔn shuài
dū shuài
duì shuài
dǒng shuài
qiān shuài
jié shuài
qiú shuài
lǐng shuài
zéi shuài
jié shuài
yà shuài
piān shuài
lǚ shuài
jiān shuài
móu shuài
biǎo shuài
jiàng shuài
qǔ shuài
qú shuài
jiū shuài
huàn shuài
xiāo shuài
xiāo shuài
háo shuài
zhì shuài
piào shuài
fāng shuài
fǔ shuài
shào shuài
hái shuài
bīng shuài
dào shuài
1.指地方(好工具.)上的军事统帅。
⒈ 指地方上的军事统帅。
引《元史·顺帝纪四》：“今灾异迭见，盗贼蜂起，海寇敢於要君，閫帅敢於玩寇，若不振举，恐有唐末藩镇噬脐之祸。”
明徐渭《寿中军某侯帐词》：“盖数传至於君身，遂一朝登乎閫帅。”
《清史稿·礼志九》：“至直省讲武，则以督、抚、提、镇为閫帅，岁季秋霜降日，校閲演武场。”
阃kǔn(1)（名）〈书〉门坎。(2)（名）〈书〉旧时指妇女居住的内室。
帅读音：shuài帅shuài(1)（名）军队中最高级的指挥员。(2)（Shuài）姓。(3)（形）英俊。