jì sī
mén sī
dǐng sī
běn sī
bǎi sī
fāng sī
dōng sī
xuàn sī
nán sī
zhōng sī
yǒu sī
cáo sī
mì sī
dà sī
liǎng sī
dū sī
jú sī
xiàn sī
lǐ sī
zhí sī
xiǎng sī
cūn sī
qún sī
zǐ sī
xiǎo sī
luán sī
yún sī
shuài sī
diǎn sī
gōng sī
chú sī
pù sī
mù sī
yōu sī
cáo sī
liáo sī
chūn sī
dāng sī
zhí sī
yùn sī
jiàn sī
pā si
zhǒng sī
tái sī
qún sī
jiù sī
gǔn sī
tōng sī
běi sī
yīn sī
máo sī
fǔ sī
chén sī
niè sī
pàn sī
míng sī
gǔ sī
tǔ sī
hòu sī
gōng sī
yán sī
tǔ sī
zhuān sī
zhòng sī
shì sī
tuán sī
kǔn sī
luó sī
quán sī
bān sī
jǐng sī
jūn sī
jiān sī
shù sī
jiā sī
jìn sī
liú sī
shàng si
kù sī
fǎ sī
fēn sī
zhōu sī
wēi sī
jiàn sī
sì sī
àng sī
pái sī
yí sī
líng sī
xiá sī
guān si
fān sī
wǔ sī
jì sī
dǒng sī
gǔ sī
⒈ 宋代在诸路置安抚司或经略安抚司，以朝臣充任，掌一路军政之事，称帅司。 宋李纲《与吕安老提刑书》：“近有一项溃兵犯瀏阳，乃杨惟忠下兵，所谓王大刀者。
引江西帅司遣往虔上，叛而归。焚掠筠州。”
帅shuài(1)（名）军队中最高级的指挥员。(2)（Shuài）姓。(3)（形）英俊。
司读音：sī司sī(1)本义：主管。(2)（动）主持、操作。(3)（名）一级机关内一部门。(4)姓。