fān yì
fān shǔ
fān chái
fān píng
fān fáng
fān yǎn
fān kù
fān hòu
fān zhèn
fān hùn
fān bāng
fān wèi
fān niè
fān qiáng
fān tiáo
fān bì
fān fǔ
fān fēng
fān yuè
fān jué
fān yuán
fān hàn
fān guó
fān hàn
fān luó
fān zhuàn
fān chē
fān bó
fān bù
fān dùn
fān qī
fān xuān
fān dī
fān chén
fān lí
fān shì
fān biǎo
fān hàn
fān wéi
fān wáng
fān sī
fān yí
fān kǔn
fān chǔ
fān yuán
fān hòu
fān dǐ
fān luò
fān fú
fān tái
fēn sī
lǐ sī
míng sī
wēi sī
cáo sī
kù sī
jìn sī
jiàn sī
tǔ sī
jú sī
wǔ sī
shì sī
pàn sī
fān sī
zhí sī
gōng sī
shuài sī
mén sī
zhí sī
qún sī
dōng sī
yán sī
bān sī
gōng sī
yǒu sī
cūn sī
liáo sī
yùn sī
zhōng sī
jì sī
dǒng sī
pā si
xiǎo sī
pù sī
máo sī
xiá sī
cáo sī
zhōu sī
yún sī
dāng sī
luó sī
guān si
gǔ sī
xuàn sī
mù sī
sì sī
tuán sī
luán sī
gǔ sī
chūn sī
liú sī
jǐng sī
zhòng sī
dà sī
jiù sī
pái sī
yōu sī
jì sī
fāng sī
quán sī
bǎi sī
tái sī
běi sī
xiǎng sī
diǎn sī
mì sī
shàng si
zǐ sī
fǔ sī
dū sī
tǔ sī
zhuān sī
běn sī
àng sī
nán sī
jiān sī
fǎ sī
líng sī
xiàn sī
kǔn sī
jūn sī
jiā sī
tōng sī
shù sī
hòu sī
liǎng sī
yí sī
zhǒng sī
qún sī
niè sī
gǔn sī
jiàn sī
dǐng sī
chú sī
yīn sī
chén sī
⒈ 官名。 南北朝时州刺史的别称。
引南朝梁沉约《齐故安陆昭王碑文》：“并求入奉灵櫬，藩司抑而不许。”
⒉ 官名。 明清时布政使的别称。主管一省民政与财务的官员。
引《儒林外史》第十九回：“访得潘自业本市井奸棍，借藩司衙门隐佔身体……毒害良民，无所不为。”
南北朝时的州刺史。
藩fān(1)（名）篱笆：～篱。(2)（名）屏障。(3)（名）封建王朝的属国或属地：～邦。
司读音：sī司sī(1)本义：主管。(2)（动）主持、操作。(3)（名）一级机关内一部门。(4)姓。