màn qiū
màn lù
màn jī
màn yán
màn shòu
màn wǎn
màn dì
màn tóu
màn lì
màn nuǎn
màn lǐ
màn cí
màn yǔ
màn chuò
màn shū
màn zēng
màn xiào
màn huàn
màn shēng
màn yín
màn fú
màn miào
màn zhì
màn yǎn
màn zhū
màn màn
màn tuó
màn yīng
màn gǔ
màn tuó
màn bó
màn mí
màn cháng
màn jiǎn
màn xiàn
màn gēn
màn yīn
màn bā
màn dū
màn hú
màn zé
màn yóu
qiān yán
pàn yán
kuān yán
dān yán
bó yán
dān yán
yù yán
zhòu yán
dān yán
suì yán
jiǔ yán
nà yán
mào yán
dēng yán
tuī yán
xiá yán
huí yán
yuán yán
màn yán
guǎng yán
màn yán
jīng yán
dòu yán
zhōu yán
xiáng yán
jiàn yán
tuō yán
yí yán
kuǎn yán
zhuǎn yán
gǔ yán
qiān yán
āi yán
wǎn yán
hū yán
tán yán
jiǎ yán
jī yán
yǎn yán
yíng yán
hé yán
shēn yán
qìng yán
héng yán
wěi yán
xiū yán
zhǎn yán
liú yán
shùn yán
hóng yán
é yán
màn yán
mián yán
dǎo yán
lián yán
gǒu yán
wài yán
yǐ yán
bì yán
pān yán
chí yán
kāi yán
wáng yán
ái yán
chāng yán
lǎn yán
lā yán
yí yán
曼延mànyán
(1) 延伸得很长;连续不断
例小石路在山间[.好工具]曼延向前，直到山下的小村子英draw out in length;stretch⒈ 连绵不断。
引《墨子·号令》：“火发自燔，燔曼延燔人，断。”
《文选·王延寿＜鲁灵光殿赋＞》：“长途升降，轩槛曼延。”
吕延济注：“曼延，言长而不絶。”
《三国志·吴志·孙坚传》“盖孙武之后也” 裴松之注引三国吴韦曜《吴书》：“冢上数有光怪，云气五色，上属於天，曼延数里。”
章炳麟《中华民国解》：“至于蒙古，戈壁曼延，虽平地亦多沙漠。”
⒉ 古代百戏的一种。
引《后汉书·安帝纪》：“乙酉，罢鱼龙曼延百戏。”
《文选·张衡＜西京赋＞》：“巨兽百寻，是为曼延。”
薛综注：“作大兽长八十丈，所谓鱼龙曼延也。”
《续资治通鉴·宋太宗雍熙元年》：“作山车、旱船，往来御道，为鱼龙曼延之戏。”
《明史·李俊传》：“方士献炼服之书，伶人奏曼延之戏。”
连绵不断。
曼màn(1)（形）柔和：～舞。(2)（形）长：～延｜～声。
延读音：yán延yán(1)（动）伸长；延长：蔓～｜绵～｜～年益寿｜苟～残喘。(2)（动）（时间）向后推迟：拖～｜～期。(3)（动）〈书〉聘请（教师、顾问等）：～师｜～医。(4)姓。