màn jī
màn shēng
màn lì
màn nuǎn
màn hú
màn zēng
màn tóu
màn zhì
màn miào
màn dū
màn yīn
màn zhū
màn cháng
màn shòu
màn xiào
màn yīng
màn yǎn
màn jiǎn
màn mí
màn huàn
màn yóu
màn tuó
màn yín
màn shū
màn yán
màn xiàn
màn lǐ
màn bó
màn gēn
màn tuó
màn wǎn
màn dì
màn chuò
màn cí
màn gǔ
màn qiū
màn zé
màn yǔ
màn fú
màn màn
màn lù
màn bā
zhuǎn gēn
fā gēn
bìng gēn
shàn gēn
pán gēn
kuài gēn
xún gēn
lěi gēn
huài gēn
dào gēn
nǎo gēn
gé gēn
qì gēn
guī gēn
líng gēn
chú gēn
tóng gēn
jié gēn
tǔ gēn
wǔ gēn
jiē gēn
kǔ gēn
fǎn gēn
ěr gēn
zhān gēn
chǐ gēn
chá gēn
tuō gēn
sù gēn
pī gēn
nán gēn
zhǎng gēn
kū gēn
zī gēn
pái gēn
chén gēn
niè gēn
dú gēn
cí gēn
fú gēn
gǔ gēn
xià gēn
shēng gēn
yè gēn
zhā gēn
zhēn gēn
cún gēn
lián gēn
suān gēn
kuài gēn
táo gēn
pán gēn
huì gēn
dì gēn
liú gēn
fù gēn
bí gēn
zhú gēn
luàn gēn
gāo gēn
jué gēn
piào gēn
èr gēn
zhuī gēn
mái gēn
ān gēn
duàn gēn
yī gēn
cè gēn
lùn gēn
zhǔ gēn
lì gēn
lǎo gēn
dù gēn
bìn gēn
shān gēn
yù gēn
zuò gēn
qǐ gēn
yí gēn
xū gēn
miè gēn
jì gēn
zǔ gēn
sǎng gēn
yǒu gēn
fú gēn
chén gēn
qíng gēn
bù gēn
yá gēn
míng gēn
wú gēn
pán gēn
xīn gēn
chāng gēn
chóng gēn
yán gēn
shuāng gēn
gū gēn
shān gēn
liù gēn
nián gēn
jīn gēn
wú gēn
mù gēn
běn gēn
zhì gēn
màn gēn
shén gēn
xuán gēn
shàng gēn
dào gēn
chéng gēn
zhōng gēn
yán gēn
sào gēn
dùn gēn
dāi gēn
cí gēn
qióng gēn
yín gēn
shù gēn
shū gēn
qián gēn
fāng gēn
bái gēn
jiǎo gēn
shí gēn
qiáng gēn
xìng gēn
lián gēn
jīn gēn
zhù gēn
cè gēn
lú gēn
qiáng gēn
yǎn gēn
mìng gēn
ài gēn
máo gēn
quán gēn
shān gēn
qiàn gēn
jiǎ gēn
huò gēn
⒈ 蔓延的根，细根。
引《韩非子·解老》：“柢也者，木之所以建生也；曼根者，木之所以持生也。”
曼màn(1)（形）柔和：～舞。(2)（形）长：～延｜～声。
根读音：gēn根gēn(1)（名）本义：（～儿）高等植物的营养器官；分直根和须根两大类。根能够把植物固定在土地上；吸收土壤里的水分和溶解在水中的养分；有的根还能贮藏养料。(2)（名）比喻子孙后代。(3)（名）方根的简称。(4)（名）代数方程的解。(5)（名）化学上指带电的基：氨～｜硫酸～。(6)（名）（～儿）物体的下部或某部分和其他东西连着的地方：耳～｜舌～｜墙～｜～基｜～底。(7)（名）（～儿）事物的本原；人的出身底细：祸～｜刨～问底｜我们是老街坊；彼此都知～知底。(8)（副）根本地；彻底：～究｜～治｜～绝。(9)（名）依据；作为根本：～据｜无～之谈。(10)（～儿）（量）用于细长的东西：两～筷子｜一～无缝钢管。