yáng yuè
yáng chā
yáng fú
yáng xù
yáng yū
yáng méi
yáng yáo
yáng qí
yáng bāo
yáng zhōu
yáng liǔ
yáng fēng
yáng biān
yáng mén
yáng huí
yáng ruì
yáng gōu
yáng jì
yáng pàn
yáng mò
yáng zǐ
yáng yuè
yáng bàn
yáng lú
yáng fēi
yáng hé
yáng wú
yáng chā
yáng huā
yáng suì
yáng zhī
yáng tún
yáng xī
yáng pàn
yáng bān
yáng liú
lián pàn
shuǐ pàn
héng pàn
fēng pàn
bìn pàn
yá pàn
fù pàn
yá pàn
kuì pàn
nóng pàn
páng pàn
tiān pàn
tiāo pàn
hé pàn
wéi pàn
cè pàn
sàn pàn
zhè pàn
biān pàn
lí pàn
chí pàn
huí pàn
bèi pàn
zhěn pàn
tián pàn
yuàn pàn
fǎn pàn
xùn pàn
bīn pàn
nà pàn
xié pàn
ràng pàn
sì pàn
ěr pàn
jiè pàn
cuàn pàn
nǎo pàn
lí pàn
bèi pàn
móu pàn
zhěn pàn
zuǒ pàn
jì pàn
bìn pàn
guāi pàn
hú pàn
wáng pàn
bèi pàn
jiāng pàn
qū pàn
yáng pàn
shēn pàn
⒈ 同“杨叛儿”。
引《南史·袁廓之传》：“夫《杨畔》者，既非典雅，而声甚哀思。”
杨(1)（名）杨树；落叶乔木；叶子互生；卵形或卵状披针形；柔荑花序；种类很多；有银白杨、毛白杨、小叶杨。(2)（名）（Yánɡ）姓。
畔读音：pàn畔pàn(1)（名）（江湖道路等）旁边；附近：湖～｜路～｜桥～｜枕～。(2)（名）田地的边境。(3)〈古〉又同‘叛’。