bìn máo
bìn jì
bìn yā
bìn mù
bìn yán
bìn zī
bìn zǔ
bìn sī
bìn gēn
bìn huán
bìn xuě
bìn chuí
bìn fā
bìn yān
bìn chāi
bìn huán
bìn bǎo
bìn méi
bìn mí
bìn rán
bìn zhěn
bìn huā
bìn yā
bìn liè
bìn bān
bìn hàn
bìn yǐng
bìn chán
bìn miàn
bìn péng
bìn zǎo
bìn jiǎo
bìn tóu
bìn yún
bìn huá
bìn diàn
bìn duǒ
bìn shì
bìn shuāng
bìn jiǎo
bìn pàn
bīn pàn
kuì pàn
páng pàn
bèi pàn
wéi pàn
ràng pàn
huí pàn
nóng pàn
hé pàn
nǎo pàn
bìn pàn
zhè pàn
zhěn pàn
fēng pàn
bìn pàn
yá pàn
qū pàn
fù pàn
bèi pàn
lián pàn
sì pàn
xùn pàn
cuàn pàn
tiān pàn
jì pàn
fǎn pàn
tián pàn
bèi pàn
yáng pàn
shuǐ pàn
yá pàn
héng pàn
zuǒ pàn
shēn pàn
sàn pàn
xié pàn
ěr pàn
biān pàn
zhěn pàn
tiāo pàn
cè pàn
hú pàn
nà pàn
jiè pàn
wáng pàn
yuàn pàn
lí pàn
móu pàn
jiāng pàn
lí pàn
guāi pàn
chí pàn
⒈ 鬓边，鬓角部位。
引《艺文类聚》卷十八引南朝梁简文帝《晚间出行》诗：“轻花鬢畔堕，微汗粉中光。”
一本作“鬢边”。 唐郑谷《自适》诗：“年来鬢畔未垂白，雨后江头且蹋青。”
清顾禄《清嘉录·戴杨柳球》：“妇女结杨柳球戴鬢畔，云红颜不老。”
鬓bìn（名）鬓角；耳朵前边长头发的部位；也指长在那里的头发：两～｜双～。
畔读音：pàn畔pàn(1)（名）（江湖道路等）旁边；附近：湖～｜路～｜桥～｜枕～。(2)（名）田地的边境。(3)〈古〉又同‘叛’。