shēn kǒu
shēn shòu
shēn tǐ
shēn tú
shēn gāo
shēn móu
shēn dīng
shēn yāo
shēn pī
shēn xià
shēn tǐ
shēn qián
shēn gè
shēn cái
shēn lì
shēn guī
shēn yǐng
shēn xīn
shēn duàn
shēn jī
shēn bǎn
shēn gàn
shēn zī
shēn huǒ
shēn líng
shēn wáng
shēn fen
shēn fǎ
shēn jià
shēn gōng
shēn dì
shēn shí
shēn shàn
shēn báo
shēn gǔ
shēn shì
shēn pēi
shēn zhòng
shēn yín
shēn shang
shēn shī
shēn fàn
shēn jǐ
shēn shǒu
shēn biān
shēn zi
shēn xíng
shēn biān
shēn qiàn
shēn xíng
shēn zì
shēn jiā
shēn dú
shēn gàn
shēn zhǎng
shēn qì
shēn pàn
shēn hòu
shēn qū
shēn xùn
shēn qīn
shēn cái
shēn hòu
shēn yàng
shēn cái
shēn pǐn
shēn mìng
shēn qì
shēn cháng
shēn jì
shēn bàn
shēn wén
shēn zhǔ
shēn fèn
shēn qián
shēn jià
shēn yáo
shēn qióng
shēn míng
shēn shǒu
shēn yùn
shēn tǐng
shēn shì
shēn bǎn
shēn bàng
shēn wèi
tiān pàn
nà pàn
qū pàn
jì pàn
chí pàn
yá pàn
móu pàn
bìn pàn
nǎo pàn
lí pàn
sàn pàn
zuǒ pàn
yá pàn
jiè pàn
yuàn pàn
tián pàn
wáng pàn
bèi pàn
zhè pàn
hú pàn
zhěn pàn
fǎn pàn
cè pàn
huí pàn
wéi pàn
biān pàn
jiāng pàn
lián pàn
kuì pàn
sì pàn
cuàn pàn
páng pàn
nóng pàn
yáng pàn
bèi pàn
xié pàn
tiāo pàn
xùn pàn
lí pàn
hé pàn
fēng pàn
bèi pàn
guāi pàn
shuǐ pàn
fù pàn
ěr pàn
bīn pàn
ràng pàn
shēn pàn
zhěn pàn
bìn pàn
héng pàn
⒈ 亦作“身伴”。犹身边。
引《新编五代史平话·汉史上》：“第一病是爱赌钱，第二病是爱喫酒，第三病是爱贪花。沾惹这三病，身畔怎生着得钱？”
《水浒传》第八九回：“兀颜统军见身畔没了羽翼，拨回马望北而走。”
明无名氏《白兔记·送子》：“三小娘不要愁，我趲得些钱在身畔，买块糕儿喂他。”
《醒世恒言·刘小官雌雄兄弟》：“公公，身伴无钱，将何请医服药？”
《初刻拍案惊奇》卷二：“滴珠身伴要讨个丫鬟伏侍。”
身shēn(1)（名）身体：～上。(2)（名）指生命：奋不顾～。(3)（名）自己；本身：以～作则。(4)（名）人的品格和修养：修～。(5)（名）物体的中部或主要部分：车～｜船～。(6)（名）（～儿）（量）用于衣服：做两～儿制服。
畔读音：pàn畔pàn(1)（名）（江湖道路等）旁边；附近：湖～｜路～｜桥～｜枕～。(2)（名）田地的边境。(3)〈古〉又同‘叛’。