luò fū
yǐn fū
gǔ fū
wěi fū
qián fū
sè fū
wǎn fū
tóng fū
fēi fū
nǚ fū
qiáo fū
sè fū
jié fū
mù fū
chē fū
yī fū
pín fū
tiāo fū
niǎn fū
lián fū
jīng fū
fàn fū
mèi fu
duò fū
chí fū
rì fū
lóu fū
xián fū
xiào fū
xùn fū
qíng fū
jiě fu
luó fū
bǎi fū
chāng fū
yì fū
dòu fū
fáng fū
qiáng fū
dá fū
dōu fū
cháng fū
jù fū
jīn fū
nán fū
dà fū
nuò fū
tún fū
wǎng fū
shù fū
kuáng fū
qiān fū
guān fū
yóu fū
qiě fú
rén fū
huǒ fū
jiē fú
yù fū
gàng fū
bìng fū
cāng fū
pàn fū
qí fū
dì fū
shuǐ fū
hàn fū
gēng fū
cūn fū
kuā fū
dú fū
sú fū
tān fū
jù fū
ér fū
gū fu
hè fū
kè fū
yú fū
nóng fū
yū fū
zhàng fū
jí fū
qíng fū
pǐ fū
huàn fū
bà fū
pí fū
gōng fu
qiáo fū
xíng fū
miǎn fū
rén fū
pú fū
yuàn fū
è fū
mǎ fū
bǎng fū
qiàn fū
dān fū
huǒ fū
shàn fū
mén fū
yú fū
yōng fū
yí fu
yè fū
xiān fū
áo fū
móu fū
zūn fū
zhàn fū
yuán fū
liè fū
hǎi fū
qī fū
jiān fū
yóu fū
ān fū
yùn fū
bǐ fū
zuò fū
yì fū
xìng fū
yùn fū
yōng fū
jiē fū
jiè fū
hòu fū
lì fū
zhòng fū
tiē fū
yáo fū
qiáng fū
dié fū
qīng fū
lǎo fū
qì fū
qiǎn fū
wàn fū
zǐ fū
sòng fū
xióng fū
gù fū
jiān fū
yì fū
shì fū
chǎn fū
dùn fū
liáng fū
xiān fū
jiān fū
qiàn fū
xuán fū
kuàng fū
shān fū
lì fū
méng fū
jīn fú
chuán fū
zǎi fū
liè fū
xiāng fū
fán fū
hé fū
jiào fū
dōng fū
wǔ fū
gēng fū
bèi fū
zhèng fū
cuàn fū
bēi fū
tú fū
lǔ fū
cuàn fū
fǔ fū
mù fū
wàng fū
mǎng fū
sù fū
mìng fū
běn fū
yǒng fū
gēn fū
jiàn fū
jí fū
yǐ fū
jiǔ fū
mào fū
guǎ fū
yún fū
tú fū
chán fū
kè fū
sī fū
tuó fū
chūn fū
zhēng fū
zhé fū
chāi fū
lóng fū
xiǎo fū
àn fū
gōng fū
ér fū
tú fū
gōng fu
bàng fū
ruò fú
jiǎo fū
lài fū
kuàng fū
dùn fū
lā fū
dīng fū
lǘ fū
chán fū
zhēn fū
jīng fū
fāng fū
gēng fū
hǔ fū
kuà fū
qián fū
yín fū
pǐ fū
xī fū
yì fū
jiān fū
pù fū
qiè fū
bǒ fū
fú fū
chū fū
jí fū
yú fū
wěi fū
gài fū
qǐ fū
báo fū
zhuō fū
yú fū
lǐ fū
dī fū
zhú fū
tǐ fū
tián fū
chá fū
pīn fū
xiān fū
zhāi fū
kūn fū
jiàn fū
qí fū
yě fū
⒈ 凶恶的人。
引《孔丛子·答问》：“吾谓圣人之智必见未形之前，功垂於身殁之后，立教而戾夫弗犯，吐言而辩士不破也。”
《文选·司马相如＜难蜀父老＞》：“父老不辜，幼孤为奴虏，係縲号泣，内嚮而怨……戾夫为之垂涕，况乎上圣，又焉能已。”
李周翰注：“言很恶之夫见係縲者犹且垂泪。”
宋曾巩《上欧阳舍人书》：“今者更贡举法数十百年獘，可谓盛矣，书下之日，戾夫惧，怠夫自励，近世未有也。”
王国维《＜红楼梦＞评论》第一章：“至於地狱变相之图，决斗垂死之像，‘庐江小吏’之诗，‘雁门尚书’之曲，其人固氓庶之所共怜，其遇虽戾夫为之流涕。”
戾lì(1)（名）罪过：罪～。(2)（形）乖张：暴～｜乖～。
夫读音：fū,fú[ fū ]1. 旧时称成年男子：渔夫。农夫。万夫不当之勇。
2. 旧时称服劳役的人：夫役。拉夫。
3. 〔夫子〕ａ．旧时对学者的称呼；ｂ．旧时称老师；ｃ．旧时妻称夫；ｄ．称读古书而思想陈腐的人。
4. 与妻结成配偶者：丈夫。夫妇。