lù yǐn
lù zuò
lù jué
lù xūn
lù wù
lù yīn
lù sù
lù mǐ
lù mǎ
lù fèng
lù bǐng
lù cì
lù jí
lù xǔ
lù shù
lù lǐn
lù suàn
lù shí
lù xiǎng
lù liáng
lù suàn
lù ěr
lù tú
lù ér
lù qì
lù yùn
lù xīng
lù chén
lù zé
lù xiāng
lù lì
lù zuò
lù guǐ
lù lù
lù zhí
lù zhǐ
lù shǎng
lù shǐ
lù fèng
lù qián
lù huàn
lù qīn
lù lǐ
lù yǎng
lù yì
lù bān
lù shì
lù rù
lù mìng
lù zhì
lù lì
lù liào
lù lìng
lù tián
lù dù
lù wèi
lù cì
lù xì
cí zhì
běn zhì
xiǎn zhì
fèng zhì
láng zhì
fēng zhì
zhēng zhì
diǎn zhì
qiān zhì
shì zhì
piān zhì
bān zhì
gù zhì
hòu zhì
shēng zhì
fèng zhì
lù zhì
biàn zhì
xù zhì
guì zhì
dì zhì
biǎn zhì
bù zhì
liè zhì
qióng zhì
xiè zhì
mò zhì
bēi zhì
shǎng zhì
shī zhì
jué zhì
tiáo zhì
lí zhì
lǐn zhì
jùn zhì
sàn zhì
èr zhì
qīng zhì
xián zhì
jiē zhì
bīng zhì
mǎn zhì
tián zhì
kǎo zhì
cháng zhì
chǒng zhì
shì zhì
bà zhì
guān zhì
féi zhì
píng zhì
juàn zhì
xuē zhì
bā zhì
pǐn zhì
juān zhì
gǎi zhì
jìn zhì
bān zhì
jīng zhì
jìn zhì
fàn zhì
yōu zhì
sù zhì
bīn zhì
lì zhì
huá zhì
官吏食禄的品级。
犹.禄位。
俸禄。
⒈ 官吏食禄的品级。
引《礼记·月令》：“﹝季秋之月﹞收禄秩之不当，供养之不宜者。”
孙希旦集解：“盖有位而有常禄者谓之禄秩。”
汉王充《论衡·偶会》：“削土免侯，罢退令相，罪法明白，禄秩适极。”
《通志·职官七》：“梁之禄秩不异於魏而易品为班。”
⒉ 犹禄位。
引《荀子·荣禄》：“是故三代虽亡，治法犹存，是官人百吏之所以取禄秩也。”
《吴子·应变》：“凡攻敌围城之道，城邑既破，各入其宫，御其禄秩，收其器物。”
《后汉书·蔡茂传》：“﹝蔡茂﹞梦坐大殿，极上有三穗禾， 茂跳取之，得其中穗，輒復失之。以问主簿郭贺，贺离席庆曰：‘大殿者，官府之形象也。极而有禾，人臣之上禄也。取中穗，是中台之位也。於字禾失为秩，虽曰失之，乃所以得禄秩也。’”
⒊ 俸禄。
引《北史·蔡祐传》：“﹝蔡祐﹞性节俭，所得禄秩皆散宗族，身死之日，家无餘财。”
《隋书·食货志》：“凡如此禄秩，既通所部兵士给之，其家所得盖少。”
宋徐铉《寄歙州吕判官》诗：“风光适意须留恋，禄秩资贫且喜欢。”
明李东阳《寿舅氏刘公八十诗序》：“东阳自叨禄秩以来，吾母夫人已弗逮养。”