zhèng xī
zhèng wǔ
zhèng pú
zhèng huán
zhèng wǔ
zhèng kǒng
zhèng fú
zhèng shēng
zhèng liù
zhèng yì
zhèng shāng
zhèng fēng
zhèng qǔ
zhèng lǚ
zhèng jiǎ
zhèng zòu
zhèng bái
zhèng qú
zhèng pǔ
zhèng cǎo
zhèng shēng
zhèng zhòng
zhèng shì
zhèng yì
zhèng gǔ
zhèng zhōu
zhèng wèi
zhèng xiè
píng jiǎ
jué jiǎ
fú jiǎ
guì jiǎ
èr jiǎ
shàn gǔ
bó jiǎ
dài jiǎ
chéng jiǎ
yóu jiǎ
jù gǔ
zuò gǔ
gěng jiǎ
huò jiǎ
liú jiǎ
zhèng jiǎ
qiáng jiǎ
qū jiǎ
bèi jiǎ
shàng jiǎ
liáng jiǎ
liú jiǎ
kǒng jiǎ
fāng jiǎ
shāng gǔ
xù jiǎ
bān jiǎ
lián jiǎ
háo jiǎ
kè jiǎ
fàn jiǎ
kòu jiǎ
bǎi jiǎ
pín jiǎ
gōng jiǎ
yán jiǎ
bàn jiǎ
yà jiǎ
jiàn jiǎ
shū jiǎ
jiǎn jiǎ
fù gǔ
yuǎn jiǎ
hǎi jiǎ
chǔ jiǎ
guān jiǎ
shì jiǎ
xíng gǔ
tōng jiǎ
cuó jiǎ
hú jiǎ
méi jiǎ
huá jiǎ
tān jiǎ
dà gǔ
⒈ 东汉经学家郑兴和贾逵的并称。
引《后汉书·郑兴传》：“兴好古学，尤明《左氏》、《周官》、长於歷数，自杜林、桓谭、卫宏之属，莫不斟酌焉。世言《左氏》者多祖於兴，而贾逵自传其父（ 贾徽 ）业，故有郑贾之学。”
⒉ 东汉经学家郑玄和贾逵的并称。
引清昭槤《啸亭杂录·钱辛楣之博》：“所著《经史答问》数卷，其畅发郑贾之学，直接嫡乳，非他稍知皮毛之可比者。”
清邓湘皋《例授修职郎岁贡生邹君墓志铭》：“﹝邹君﹞尝曰：里巷迂生，抱学究一经，不知郑贾为何人。”
⒊ 郑国商人。
引《战国策·秦策三》：“周人怀朴过郑贾，曰：‘欲买朴乎？’”
宋辛弃疾《瑞鹧鸪·乙丑奉祠归舟次馀干赋》词：“郑贾正应求死鼠， 叶公岂是好真龙。”