mèn hūn
mèn zhì
mèn gùn
mèn jué
mèn sǔn
mèn juàn
mèn yù
mèn luàn
mèn rén
mèn mò
mèn yóu
mèn léi
mèn mèn
mèn mǎn
mēn rè
mèn xiāng
mèn kǔ
mēn qì
mèn mào
mèn huái
mèn rán
mèn tǔ
mèn tuō
mèn gěng
mèn bī
mèn fèn
mèn zào
mèn jiǔ
mèn yǎng
mèn tàn
mèn shāo
mèn sāo
mēn tóu
mèn mèn
mèn bàng
mèn nù
mèn ruò
mēn shēng
⒈ 亦作“闷满”。烦闷。
引汉贾谊《旱云赋》：“汤风至而含热兮，羣生闷满而愁憒。”
明叶宪祖《丹桂钿合》第二折：“每到秋来增闷懣，何堪老去辛酸，还悲淑女乍离鸞。”