mèn bàng
mèn rán
mèn léi
mēn shēng
mèn zhì
mèn tàn
mèn sǔn
mèn tuō
mèn sāo
mèn shāo
mèn jiǔ
mèn fèn
mēn qì
mèn luàn
mèn mèn
mèn gěng
mèn mò
mèn gùn
mèn mào
mèn bī
mèn yù
mèn ruò
mèn yǎng
mèn mèn
mèn kǔ
mèn nù
mèn tǔ
mèn hūn
mèn zào
mèn yóu
mēn rè
mèn juàn
mēn tóu
mèn xiāng
mèn mǎn
mèn jué
mèn huái
mèn rén
mèn juàn
yí juàn
bǐ juàn
xīn juàn
yōng juàn
jiě juàn
jū juàn
mù juàn
láo juàn
shuāi juàn
lǎn juàn
yàn juàn
mào juàn
jiāo juàn
qín juàn
fā juàn
bù juàn
hūn juàn
jī juàn
yàn juàn
wú juàn
fá juàn
xiǎo juàn
dài juàn
bà juàn
fán juàn
kùn juàn
bèi juàn
wàng juàn
pí juàn
xiè juàn
mì juàn
jī juàn
yōng juàn
yú juàn
mí juàn
⒈ 烦闷倦怠。
引元白朴《东墙记》第一折：“终日在綉房中描鸞刺綉，针黹女工，十分闷倦。”
《水浒传》第一二〇回：“且説李逵自到润州为都统制，只是心中闷倦，与众终日饮酒，只爱贪杯。”
《儿女英雄传》第十二回：“雨夕风晨，十分闷倦。”
梁斌《播火记》一：“赶车人看她闷倦的样子，说：‘姑娘！你闷得慌吗？’”
烦闷无聊，没有精神。
1. 心烦，不舒畅：愁闷。沉闷。郁闷。闷懑。闷闷不乐。
2. 密闭，不透气：闷子车。
倦读音：juàn倦juàn(1)（形）疲乏：疲～。(2)（形）厌倦：孜孜不～｜诲人不～。