sī gāo
sī jué
sī bó
sī lǚ
sī chóng
sī yōng
sī chóu
sī luò
sī jiǎn
sī cháng
sī tóng
sī mín
sī guǎn
sī jīn
sī yán
sī róng
sī shì
sī sī
sī fù
sī líng
sī mín
sī sù
sī lù
sī wēi
sī jiāng
sī dài
sī zhī
sī luó
sī lún
sī xíng
sī yǔ
sī fà
sī ròu
sī xiàn
sī má
sī bù
sī hū
sī zǐ
sī mǐ
sī shéng
sī guā
sī tāo
sī kuàng
sī liào
sī xiàn
sī xián
sī xīn
sī qín
sī tiáo
sī liǔ
sī mò
sī huáng
sī qú
sī wǎng
sī fù
sī zhuī
sī xǐ
sī xián
sī xiù
sī máo
sī jiǎn
sī fén
sī háo
sī lǚ
sī lèi
sī huáng
sī rǎn
sī guó
sī yī
sī máo
sī mián
sī mài
sī guāng
sī máo
sī lóng
sī luó
sī yuè
sī biān
sī zhú
sī kē
⒈ 弦管乐器。借指音乐。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·乐府》：“诗官採言，乐胥被律，志感丝篁，气变金石。”
宋孟元老《东京梦华录·中秋》：“中秋夜，贵家结饰台榭，民间争占酒楼翫月，丝篁鼎沸，近内庭居民，夜深遥闻笙竽之声，宛若云外。”
金一《文学上之美术观》：“翳彼乐府，风诗之遗，军歌激扬，庙乐典重，写哀凄厉，言情芬芳，足使丝篁叶奏，宫徵相和。”
琴瑟和箫管等乐器。后借为音乐的代称。