sī fù
sī lèi
sī xǐ
sī mín
sī biān
sī jiāng
sī kuàng
sī jué
sī luó
sī guǎn
sī chóng
sī zhú
sī luó
sī gāo
sī máo
sī huáng
sī shéng
sī hū
sī xiù
sī zǐ
sī xīn
sī jiǎn
sī rǎn
sī zhuī
sī jiǎn
sī háo
sī guā
sī tāo
sī qín
sī xiàn
sī lǚ
sī ròu
sī xián
sī sī
sī liǔ
sī wǎng
sī huáng
sī mián
sī lóng
sī cháng
sī guó
sī mǐ
sī kē
sī lù
sī fà
sī tiáo
sī yōng
sī fén
sī má
sī líng
sī mài
sī xíng
sī mín
sī wēi
sī bó
sī lǚ
sī bù
sī dài
sī lún
sī shì
sī yǔ
sī qú
sī zhī
sī róng
sī yán
sī chóu
sī máo
sī yuè
sī mò
sī jīn
sī liào
sī luò
sī xiàn
sī guāng
sī fù
sī máo
sī tóng
sī xián
sī yī
sī sù
⒈ 形容纤细之物。犹言一丝一丝。
引唐司空图《灯花》诗之一：“蜀柳丝丝羃画楼，窗尘满镜不梳头。”
宋苏轼《三月二十日开园》诗之三：“鬱鬱苍髯真道友，丝丝红蕚是乡人。”
明文徵明《素发》诗：“素髮丝丝不满梳，衰容览镜已非吾。”
闻一多《红烛·李白之死》：“月儿初还在池下丝丝柳影后窥看，像沐罢的美人在玻璃窗口晾发一般。”
⒉ 形容细微的感觉。犹一些、一点。
引宋苏轼《江上值雪效欧阳体》诗：“江空野阔落不见，入户但觉轻丝丝。”
刘半农《静》诗：“他俩已经麻木，不再觉得两边肋胁下一丝丝的噏着痛了。”
⒊ 象声词。
引茅盾《子夜》七：“车子已经开进他家的大门，车轮在柏油路上丝丝地撒娇。”
管桦《二十八宿》：“油灯丝丝地烧着，灯光里飘动着抽烟的烟雾。”
形容极细。