jiā kuàng
jiā shì
jiā shì
jiā hèn
jiā fèn
jiā yì
xié xián
jiā sī
jiā náo
xié guǒ
jiā yī
jiā zhì
jiā lìng
xié chí
xié shì
jiā chì
xié zhì
jiā chǐ
jiā cáng
xié yuàn
jiā fǔ
jiā cè
jiā rì
jiā cè
jiā zàn
jiā shū
jiā shēng
jiā sī
jiā yǎng
jiā shān
jiā mù
jiā zhōu
xié cè
xié dài
jiā jiān
biàn sī
è sī
móu sī
féi sī
tíng sī
duō sī
jiàn sī
dào sī
guì sī
guāng sī
yǒu sī
hái sī
yàn sī
chǎng sī
fàn sī
xíng sī
huà sī
jiā sī
hóng sī
dǎ sī
gòu sī
yíng sī
chěng sī
héng sī
huái sī
xùn sī
chǒng sī
shōu sī
shǎng sī
hè sī
jǐ sī
tuì sī
lín sī
gōng sī
shèng sī
jiān sī
jìn sī
xùn sī
jiā sī
jī sī
juàn sī
hóng sī
qíng sī
zhí sī
xù sī
zhōng sī
piān sī
liàng sī
tōng sī
xùn sī
lǜ sī
zāng sī
zì sī
mài sī
cóng sī
jiāo sī
ēn sī
qū sī
gǎn sī
jì sī
yǐn sī
tiǎn sī
xiǎo sī
kè sī
wàng sī
zǒu sī
lǜ sī
fàn sī
yàn sī
xiāo sī
ē sī
gù sī
wú sī
tān sī
mèi sī
mǎi sī
心怀[.好工具]私念。
⒈ 心怀私念。
引《韩非子·说疑》：“使诸侯淫説其主，微挟私而公议。”
《南史·韦粲传》：“裴公朝之旧齿，岂应復挟私以阻大计。”
明沉德符《野获编·科场三·指摘科场》：“二太史俱无恙，而胡反受挟私抵饰之议矣。”
《清史稿·德宗纪一》：“詔诫建言诸臣挟私攻訐。”
1. 用胳膊夹着：挟持。挟山超海（喻不可能做到的事）。
2. 倚仗势力或抓住人的弱点强迫人服从：要（yāo ）挟。挟制。挟势（仗势）。
3. 心里怀着（怨恨等）：挟恨。挟怨。挟嫌。
私读音：sī私sī(1)本义：禾名。(2)（形）属于个人的或为了个人的：～产｜～仇。(3)（名）私心；私利。(4)秘密而不合法：～法｜～党。(5)（形）暗地里、私下：～通｜～了。