zāng dào
zāng fá
zāng qiú
zāng jīn
zāng pǐn
zāng gū
zāng yín
zāng hài
zāng jù
zāng kuǎn
zāng wū
zāng lì
zāng xiè
zāng mò
zāng huì
zāng huò
zāng fù
zāng lì
zāng huì
zāng gòng
zāng sī
zāng bì
zāng fàn
zāng mái
zāng zhàng
zāng lèi
zāng wū
zāng làn
zāng guān
zāng pài
zāng tān
zāng zuì
guì sī
zhōng sī
wú sī
xù sī
gǎn sī
yǐn sī
tuì sī
yàn sī
gòu sī
ē sī
lǜ sī
dǎ sī
hóng sī
lǜ sī
yíng sī
biàn sī
jiān sī
zì sī
juàn sī
xùn sī
ēn sī
qū sī
hái sī
è sī
mài sī
shōu sī
mèi sī
hóng sī
féi sī
gōng sī
jǐ sī
tíng sī
hè sī
móu sī
shèng sī
jiā sī
huái sī
yàn sī
wàng sī
chěng sī
yǒu sī
jiāo sī
tān sī
guāng sī
duō sī
xíng sī
chǎng sī
zǒu sī
cóng sī
liàng sī
zhí sī
lín sī
fàn sī
mǎi sī
qíng sī
kè sī
jìn sī
xùn sī
fàn sī
shǎng sī
huà sī
héng sī
jì sī
gù sī
jiā sī
jī sī
chǒng sī
zāng sī
xùn sī
tōng sī
dào sī
piān sī
xiāo sī
tiǎn sī
jiàn sī
xiǎo sī
⒈ 贪污营私。
引《南齐书·王奂传》：“安定郡蛮先在郡赃私， 兴祖既知其取与，即牒启， 奂不问。”
《旧唐书·酷吏传下·敬羽》：“太子少傅、宗正卿、 郑国公李遵，为宗子通事舍人李若冰告其赃私，詔羽按之。”
《初刻拍案惊奇》卷九：“臺諫官员，看见同僉富贵豪宕，上本参论他赃私。”
《清史稿·简仪亲王德沛传》：“御史朱续晫劾福建巡抚王士任赃私，上疑不实，命续晫会鞫。”
赃zāng（名）通过不正当的途径获得的财物：贼～｜分～｜官～｜物～｜～款。
私读音：sī私sī(1)本义：禾名。(2)（形）属于个人的或为了个人的：～产｜～仇。(3)（名）私心；私利。(4)秘密而不合法：～法｜～党。(5)（形）暗地里、私下：～通｜～了。