xuán jiǎn
xuán shuāi
xuán gēng
xuán dǎn
xuán duàn
xuán piáo
xuán bù
xuán lù
xuán guà
xuán bì
xuán chuāng
xuán xì
xuán jǐng
xuán xuán
xuán zuì
xuán páo
xuán mén
xuán shū
xuán jīn
xuán zhuì
xuán qián
xuán fǎ
xuán yǐ
xuán niàn
xuán lí
xuán jīng
xuán tán
xuán fù
xuán qìng
xuán sì
xuán chāo
xuán chē
xuán yōng
xuán suǒ
xuán é
xuán jiàn
xuán yá
xuán gòng
xuán tiān
xuán bǐ
xuán shǐ
xuán cháo
xuán dǐng
xuán tóu
xuán shī
xuán lùn
xuán xiè
xuán jìng
xuán kōng
xuán xīn
xuán pǔ
xuán shān
xuán móu
xuán lǜ
xuán jiǎn
xuán jiàn
xuán yǒng
xuán dòng
xuán guān
xuán bù
xuán ān
xuán dāo
xuán xū
xuán suàn
xuán qiáo
xuán gǔ
xuán jiě
xuán miǎo
xuán jué
xuán qín
xuán lí
xuán hù
xuán jié
xuán shī
xuán jū
xuán shuǐ
xuán yōng
xuán qìng
xuán zhū
xuán kuò
xuán biàn
xuán zhì
xuán liào
xuán móu
xuán jīng
xuán yán
xuán yú
xuán yóu
xuán tà
xuán lí
xuán lài
xuán cóng
xuán shū
xuán tāo
xuán qiàn
xuán gǔ
xuán shuì
xuán shǒu
xuán kū
xuán jì
xuán bīng
xuán tú
xuán bì
xuán bié
xuán jué
xuán kuài
xuán gěng
xuán gōu
xuán dàn
xuán cè
xuán jì
xuán chén
xuán mù
xuán lǎn
xuán jié
xuán biǎn
xuán wàn
xuán zhī
xuán xiàng
xuán chuáng
xuán wēi
xuán shǎng
xuán shú
xuán zū
xuán gé
xuán báo
xuán yáng
xuán gōu
xuán nǐ
xuán yuè
xuán fú
xuán liú
xuán gèn
xuán xì
xuán sù
xuán gòu
xuán fǔ
xuán míng
xuán tàn
xuán nà
xuán fēng
xuán pèi
xuán bīng
xuán fēng
xuán diào
xuán liū
xuán quán
xuán hù
xuán yá
xuán diào
xuán guāng
xuán hú
xuán xiǎng
xuán liáng
xuán hú
xuán hú
xuán quán
xuán zhù
xuán gé
xuán tuān
xuán dèng
xuán yí
xuán tíng
xuán fēng
xuán chuí
xuán pèi
xuán jìn
xuán lìng
xuán shǒu
xuán hé
xuán zuò
xuán lián
xuán mù
xuán hé
xuán kuà
xuán chù
xuán chún
xuán rán
chén pèi
cūn pèi
hóng pèi
qīng pèi
huí pèi
xuán pèi
fān pèi
xiǎo pèi
wén pèi
fǎn pèi
zhěng pèi
chūn pèi
jīng pèi
wēi pèi
róng pèi
chí pèi
fǎn pèi
fēng pèi
gǔ pèi
yǔ pèi
lóng pèi
zhū pèi
xuán pèi
hái pèi
chē pèi
huǒ pèi
xiá pèi
ní pèi
hóng pèi
huī pèi
yún pèi
yáo pèi
chì pèi
zhēng pèi
qí pèi
sǔn pèi
yá pèi
gōng pèi
qián pèi
jiǔ pèi
sù pèi
⒈ 亦作“悬斾”。
⒉ 悬挂旌旗。
引南朝梁沉约《为安陆王谢荆州章》：“悬斾出关，徒违絳闕。”
⒊ 比喻心神不安。
引《隋书·文学传·孙万寿》：“迴轮常自转，悬斾不堪摇。”
唐杜牧《宣州送裴坦判官往舒州时牧欲赴官归京》诗：“君意如鸿高的的，我心悬旆正摇摇。”
悬(1)（动）挂：倒～。(2)（动）公开揭示：～赏。(3)（动）抬；不着地：～腕。(4)（动）无着落；没结果：～案。(5)（动）挂念：～念。(6)（动）凭空设想：～拟｜～想。(7)（动）距离远；差别大：～隔｜～殊。悬xuán（形）〈方〉危险：好～。
旆读音：pèi旆pèi(1)（名）古代旗帜末端形状像燕尾的饰物。(2)（名）〈文〉泛指旌旗。