péi pú
péi cóng
péi zuì
péi cháng
péi jué
péi tóng
péi suí
péi zàng
péi yóu
péi lì
péi bǎng
péi bīn
péi sāi
péi gào
péi fèi
péi kè
péi kū
péi sì
péi fèng
péi nú
péi chuáng
péi chèn
péi wèi
péi chén
péi dòu
péi bì
péi jiǔ
péi zhuāng
péi hù
péi qiè
péi shǔ
péi chéng
péi dūn
péi líng
péi dài
péi bàn
péi lèi
péi shěn
péi qíng
péi táng
péi shǎng
péi zé
péi hù
péi yīn
péi xiào
péi zhù
péi jiē
péi xí
péi bǐ
péi dǐng
péi wěi
péi shì
péi huà
péi wèi
péi jì
péi jīng
péi tuī
péi wò
péi tái
péi yú
péi shěn
péi yàn
péi bì
péi huā
péi fǔ
péi bài
péi cè
péi jià
péi dòu
péi zhǎn
péi bèi
péi chén
péi fang
péi jià
péi chéng
péi liáo
péi kǒu
péi èr
péi liè
péi kǎo
péi lǐ
péi luán
péi diào
péi qián
péi song
péi miàn
péi lián
péi dùn
fù èr
zì èr
shàng èr
dù èr
chǔ èr
yí èr
jiǒng èr
pèi èr
jiè èr
bù èr
bèi èr
huái èr
chǔ èr
xié èr
hàn èr
péi èr
guǐ èr
duān èr
cān èr
xián èr
cāi èr
jì èr
tǐ èr
tǎo èr
wú èr
chán èr
fù èr
bèi èr
qīng èr
lí èr
fēi èr
cuì èr
zú èr
xián èr
cháng èr
shǒu èr
zàn èr
yáo èr
liáng èr
zuǒ èr
guāi èr
wéi èr
mí èr
⒈ 副手，助手。
引《左传·昭公三十二年》：“物生有两、有三、有五、有陪贰。故天有三辰，地有五行，体有左右，各有妃耦。王有公，诸侯有卿，皆有贰也。”
唐韩愈《刘统军碑》：“苏民轧敌，多出公画。累拜郎中，进兼中丞，虽在陪贰，天子所凭。”
章炳麟《文学总略》：“葢人有陪贰，物有匹耦，爱恶相攻，刚柔相易，人情不能无然，故辞语应以为儷。”
辅佐的臣子，即副主官。唐．韩愈〈刘统军碑〉：「累拜郎中，进兼中丞，虽在陪贰，天子所凭。」也作「配贰」。