péi lǐ
péi zhuāng
péi yàn
péi táng
péi zuì
péi bīn
péi tuī
péi hù
péi chéng
péi dài
péi cè
péi jiǔ
péi wěi
péi jià
péi kǒu
péi bài
péi shǔ
péi zé
péi lián
péi jué
péi qiè
péi bǐ
péi bì
péi zhǎn
péi tóng
péi hù
péi miàn
péi gào
péi chéng
péi qián
péi chèn
péi bèi
péi zàng
péi dǐng
péi líng
péi cháng
péi qíng
péi huā
péi dūn
péi sì
péi tái
péi lèi
péi nú
péi chén
péi pú
péi bǎng
péi jì
péi dùn
péi fèng
péi dòu
péi fang
péi diào
péi kè
péi jīng
péi fǔ
péi fèi
péi wèi
péi shǎng
péi dòu
péi bì
péi zhù
péi kǎo
péi chuáng
péi song
péi èr
péi xí
péi liáo
péi yīn
péi shěn
péi xiào
péi shěn
péi cóng
péi jiē
péi kū
péi yú
péi wèi
péi sāi
péi huà
péi suí
péi yóu
péi jià
péi wò
péi lì
péi bàn
péi liè
péi shì
péi luán
péi chén
shàng chén
fú chén
wěi chén
wěi chén
jiàn chén
léi chén
dào chén
kē chén
huā chén
fǔ chén
gé chén
chéng chén
yàn chén
nèi chén
quán chén
jù chén
xié chén
jiā chén
bà chén
gū chén
rén chén
bū chén
jí chén
zēng chén
qí chén
sī chén
qīn chén
chēng chén
cái chén
cóng chén
máng chén
cháng chén
hé chén
fēng chén
guān chén
liù chén
jìn chén
jiāo chén
cáo chén
yàn chén
sì chén
mó chén
fú chén
lù chén
èr chén
guì chén
bī chén
guǎ chén
qún chén
róng chén
zhōng chén
yuǎn chén
jiàng chén
jī chén
chún chén
móu chén
yù chén
cuàn chén
jiàn chén
fǔ chén
míng chén
zhòng chén
yì chén
zhǔ chén
zhēn chén
dào chén
huà chén
péi chén
chán chén
hóng chén
qiān chén
chù chén
gàn chén
bǐ chén
hǔ chén
xiè chén
zhù chén
míng chén
cí chén
yú chén
zhí chén
jǐ chén
zhǒng chén
liè chén
zéi chén
láng chén
wàng chén
tū chén
gōng chén
zǎi chén
yàn chén
fān chén
wǔ chén
shèng chén
quán chén
mò chén
xià chén
miǎn chén
xíng chén
niè chén
shì chén
lǎo chén
shì chén
nì chén
zhà chén
zhì chén
cè chén
gōng chén
sǐ chén
táo chén
chì chén
wáng chén
xiàn chén
bī chén
fāng chén
jiān chén
yìng chén
gù chén
shǐ chén
dēng chén
ěr chén
yì chén
èr chén
míng chén
yù chén
yǔ chén
bō chén
jì chén
bèi chén
shòu chén
jì chén
shǐ chén
jùn chén
sān chén
bì chén
cí chén
wén chén
zhèng chén
lái chén
biǎo chén
zhú chén
jìn chén
bù chén
fān chén
xié chén
guó chén
luàn chén
bù chén
biān chén
dòu chén
pǐn chén
nóng chén
pú chén
fán chén
bǎo chén
sù chén
jìn chén
qiáng chén
xián chén
tái chén
sāng chén
nìng chén
chǔ chén
jiāng chén
zhòng chén
shěng chén
gū chén
jiù chén
kǔn chén
jiǎng chén
zhēn chén
wài chén
dà chén
fù chén
sè chén
zhōng chén
bì chén
cái chén
láo chén
chǒng chén
mín chén
shū chén
dǎng chén
wáng chén
yí chén
liáng chén
shēng chén
shān chén
jūn chén
léi chén
jī chén
wēi chén
wǔ chén
qī chén
mìng chén
shì chén
mò chén
zhēng chén
rú chén
bīn chén
yīn chén
jǐ chén
dū chén
dá chén
yì chén
pàn chén
jiàn chén
hàn chén
shì chén
dǐng chén
xiǎo chén
háo chén
xìn chén
lì chén
chǎng chén
古代天子以诸侯为臣，诸侯以大夫为臣，大夫又自有家臣。因之大夫对于天子，大夫之家臣对于诸侯，都是隔了一层的臣，即所谓“重臣”，因之都称为“陪臣”。
古代外交使臣出使时，对对方国家的君hAo86.主而言，亦称“陪臣”。
⒈ 古代天子以诸侯为臣，诸侯以大夫为臣，大夫又自有家臣。因之大夫对于天子，大夫之家臣对于诸侯，都是隔了一层的臣，即所谓“重臣”，因之都称为“陪臣”。(1)古代诸侯的卿大夫，对天子自称“陪臣”。
引《左传·襄公二十一年》：“欒盈过於周，周西鄙掠之。辞於行人曰：‘天子陪臣盈，得罪於王之守臣，将逃罪。’”
杜预注：“诸侯之臣称於天子曰陪臣。”
《礼记·曲礼下》：“列国之大夫，入天子之国曰‘某士’，自称曰‘陪臣某’。”
郑玄注：“亦谓诸侯之卿也……陪，重也。”
孔颖达疏：“其君已为王臣，己今又为己君之臣，故自称对王曰重臣也。”
《史记·齐太公世家》：“周欲以上卿礼管仲，管仲顿首曰：‘臣陪臣，安敢！’三让，乃受下卿礼以见。”
《文选·陆机〈谢平原内史表〉》：“陪臣陆机言，今月九日， 魏郡太守遣兼丞张含，齎板詔书印綬，假臣为平原内史。”
李善注：“蔡邕《独断》曰：诸侯境内，自相以下，皆为诸侯称臣，於朝皆称陪臣。”
(2)指大夫的家臣。 《论语·季氏》：“孔子曰：‘天下无道，则礼乐征伐自诸侯出。自诸侯出，盖十世希不失矣；自大夫出，五世希不失矣；陪臣执国命，三世希不失矣。’”
⒉ 古代外交使臣出使时，对对方国家的君主而言，亦称“陪臣”。
引宋司马光《涑水记闻》卷九：“宗道曰：‘僕与夏主比肩从事天子，若夏主自来，当相为宾主。尔陪臣也，安得为主人。’”
清昭槤《啸亭杂录·阿文成相度》：“安南国王阮光平至京，遣其臣馈公土仪，公取一二物，使人出曰：‘中朝相公问陪臣好。’”
古时诸侯的大夫对天子自称为「陪臣」，又大夫的家臣也称为「陪臣」。
陪péi(1)（动）陪伴：～客人｜失～。(2)（动）从旁协助：～审。
臣读音：chén臣chén(1)（名）君主时代的官吏；有时也包括百姓：君～。(2)（名）官吏对皇帝上书或说话时的自称。