péi hù
péi yàn
péi zé
péi kǎo
péi zhǎn
péi sāi
péi jīng
péi zuì
péi yīn
péi tái
péi tóng
péi dūn
péi táng
péi zàng
péi cè
péi jiǔ
péi song
péi chén
péi shěn
péi suí
péi huā
péi dǐng
péi bài
péi líng
péi fèi
péi jì
péi dòu
péi huà
péi chéng
péi bì
péi chèn
péi liáo
péi wèi
péi shěn
péi shì
péi bàn
péi bì
péi xí
péi chén
péi èr
péi bīn
péi qián
péi kū
péi shǎng
péi liè
péi xiào
péi luán
péi zhù
péi bǐ
péi cóng
péi tuī
péi dòu
péi wèi
péi jué
péi miàn
péi jiē
péi shǔ
péi yú
péi diào
péi chéng
péi gào
péi qíng
péi jià
péi kǒu
péi qiè
péi yóu
péi dài
péi jià
péi cháng
péi lì
péi wěi
péi fang
péi bèi
péi kè
péi dùn
péi nú
péi zhuāng
péi lián
péi sì
péi wò
péi bǎng
péi lǐ
péi hù
péi pú
péi lèi
péi chuáng
péi fǔ
péi fèng
hòu zàng
jiǎn zàng
qiān zàng
diào zàng
hái zàng
mái zàng
bǔ zàng
bó zàng
tiān zàng
luǒ zàng
guó zàng
hǎi zàng
kě zàng
gōng zàng
biǎn zàng
luǒ zàng
sāng zàng
jì zàng
chì zàng
cóng zàng
chǒng zàng
bào zàng
ān zàng
fù zàng
gèng zàng
luǒ zàng
jiǎ zàng
bìn zàng
cóng zàng
lǚ zàng
gǎi zàng
suí zàng
zǔ zàng
xùn zàng
màn zàng
dà zàng
huǒ zàng
gǎo zàng
fǎn zàng
niǎo zàng
liú zàng
hù zàng
liǎn zàng
péi zàng
hé zàng
gǎo zàng
zhào zàng
fù zàng
tuō zàng
luò zàng
wò zàng
mù zàng
fǎn zàng
yù zàng
luǒ zàng
yí zàng
yú zàng
yáo zàng
chì zàng
gǎo zàng
dào zàng
zhù zàng
guī zàng
陪葬péi zàng
1. 殉葬。
hAo86.英be buried with the dead;2. 古代指臣子或妻妾的灵柩葬在皇帝或丈夫的坟墓的近旁。
⒈ 旧指人、俑或物品陪同死者一起埋葬；殉葬。
引《新五代史·周太祖淑妃杨氏传》：“太祖崩，葬嵩陵，一后三妃皆当陪葬，而太原未克， 世宗詔有司营嵩陵之侧为虚墓以俟。”
太平天囯洪仁玕《军次实录》：“至秦穆卒，以子车氏之三子为殉，而秦政时更有甚焉，意以使女数百陪葬。”
郭澄清《大刀记》第十六章：“要有人想再去当，可以上柴胡店嘛， 石黑，还有白眼狼，都在那里等人去陪葬哩！”
⒉ 古代指臣子或妻妾的灵柩葬在帝王或丈夫的墓旁。
引《魏书·外戚传上·姚黄眉》：“﹝姚黄眉﹞卒，赠雍州刺史， 陇西王，諡曰献，陪葬金陵。”
《北史·魏任城王云传》：“太和五年，薨於州，遗令薄葬，勿受赠襚，诸子奉遵其旨，諡曰康，陪葬云中之金陵。”
《新唐书·百官志三》：“凡陪葬，以文武分左右，子孙从父祖者亦如之。”
陪同死者一起下葬。如：「用活人陪葬死人，实在太残忍。」也作「殉葬」。
陪péi(1)（动）陪伴：～客人｜失～。(2)（动）从旁协助：～审。
葬读音：zàng葬zàng(1)（名）掩埋死者遗体：埋～｜安～。(2)（名）泛指处理死者遗体。