wěi jìn
wěi fù
wěi pàn
wěi zuì
wěi bèi
wěi bì
wěi péi
wěi mǐ
wěi lài
wěi tián
wěi jì
wěi pèi
wěi lǘ
wěi zhì
wěi dùn
wěi zhì
wěi mào
wěi rán
wěi pài
wěi hé
wěi lì
wěi zhuì
wěi kùn
wěi kān
wěi mìng
wěi huì
wěi xiè
wěi yī
wěi qu
wěi lì
wěi duò
wěi shí
wěi mì
wěi liè
wěi xī
wěi xiàng
wěi jiū
wěi tā
wěi yū
wěi xiè
wěi hè
wěi cí
wěi tuō
wěi fèi
wěi zhì
wěi shǔ
wěi jué
wěi léi
wěi qì
wěi yún
wěi liàn
wěi jì
wěi fǎ
wěi huái
wěi cè
wěi chéng
wěi yòng
wěi jī
wěi yì
wěi lòu
wěi yuán
wěi zuò
wěi lí
wěi duān
wěi qiè
wěi shū
wěi shùn
wěi tuó
wěi quán
wěi bīng
wěi xì
wěi chéng
wěi tuō
wěi xiàn
wěi wěi
wěi bì
wěi de
wěi bèi
wěi jìn
wěi qū
wěi wǎn
wěi huáng
wěi jù
wěi dǔ
wěi shé
wěi zhì
wěi yǐ
wěi dài
wěi ruí
wěi bó
wěi mào
wěi tuì
wěi jué
wěi cái
wěi wǔ
wěi juān
wěi fǔ
wěi rèn
wěi jié
guàn shū
gòng shū
chuán shū
guī shū
guàn shū
gòng shū
gōng shū
gōng shū
zhēng shū
yáng shū
liú shū
rèn shū
kuī shū
shǎn shū
wěi shū
juān shū
fù shū
fú shū
bīng shū
yíng shū
miǎn shū
kē shū
jūn shū
yùn shū
lù shū
niǎn shū
qǐ shū
fàn shū
dài shū
qīng shū
shuì shū
bān shū
bān shū
fú shū
bī shū
qìng shū
kè shū
⒈ 转运。亦指转运的物资。
引睡虎地秦墓竹简《效律》：“上节（即）发委输，百姓或之县就（僦）及移输者，以律论之。”
《淮南子·氾论训》：“故地势有无，得相委输。”
《汉书·食货志下》：“置平準于京师，都受天下委输。”
《后汉书·张纯传》：“使将潁川突骑安集荆、徐、杨部，督委输，监诸将营。”
李贤注：“委输，转运也。”
《旧唐书·裴矩传》：“虽拓地数千里，而役戍委输之费，岁巨万计，中国骚动焉。”
姚锡光《东方兵事纪略》：“委输将断，而和议益亟矣。”
⒉ 汇聚，注聚。
引晋木华《海赋》：“於廓灵海，长为委输。”
唐骆宾王《在江南赠宋五之问》诗：“沦波通地穴，委输下归塘。”
唐元稹《祭淮渎文》：“经界区夏，左右万国，百川委输，万灵受职。”
宋沉作喆《寓简》卷一：“曏之支流，委输于我。”
1. 任，派，把事交给人办：委托。委派。委任。委员。委以重任。
2. 抛弃，舍弃：委弃。委之于地。
3. 推托，卸：推委。委罪。
4. 曲折，弯转：委曲。委婉。委屈。
5. 积聚：委积。
6. 末、尾：原委。穷源意委（追究事物本原及其发展）。
7. 确实：委实。
8. 无精打采，不振作：委顿。委靡。
输读音：shū输(1)（动）本义：运输；运送：运输；运送(2)（动）〈书〉捐献（财物）：～财助战。(3)（动）在较量时失败；败：决不认～。