wěi liè
wěi fǔ
wěi pàn
wěi kùn
wěi chéng
wěi lǘ
wěi xiè
wěi jìn
wěi duò
wěi cí
wěi tuó
wěi zhì
wěi jù
wěi péi
wěi quán
wěi jìn
wěi bì
wěi jué
wěi pài
wěi zhì
wěi dài
wěi lòu
wěi dǔ
wěi wǎn
wěi tián
wěi shǔ
wěi bèi
wěi jiū
wěi yún
wěi dùn
wěi de
wěi bì
wěi bó
wěi rán
wěi yī
wěi yū
wěi tā
wěi jué
wěi pèi
wěi yuán
wěi liàn
wěi zuì
wěi léi
wěi cái
wěi kān
wěi hé
wěi duān
wěi tuō
wěi bèi
wěi shí
wěi zuò
wěi jì
wěi wǔ
wěi zhì
wěi lí
wěi zhì
wěi zhuì
wěi mào
wěi mǐ
wěi yòng
wěi lài
wěi tuì
wěi rèn
wěi fǎ
wěi tuō
wěi huái
wěi shùn
wěi jì
wěi lì
wěi xī
wěi yì
wěi fù
wěi cè
wěi qiè
wěi jié
wěi qu
wěi wěi
wěi shū
wěi xì
wěi qì
wěi huáng
wěi yǐ
wěi hè
wěi jī
wěi lì
wěi xiàng
wěi bīng
wěi mì
wěi shé
wěi chéng
wěi mào
wěi huì
wěi xiè
wěi xiàn
wěi mìng
wěi qū
wěi juān
wěi ruí
wěi fèi
lóng dǔ
zé dǔ
jìng dǔ
zhūn dǔ
zhōng dǔ
wēi dǔ
gōng dǔ
qín dǔ
dī dǔ
jǐn dǔ
lǐ dǔ
lùn dǔ
qíng dǔ
rén dǔ
wǎn dǔ
kěn dǔ
shèn dǔ
dìng dǔ
chún dǔ
gǔ dǔ
mián dǔ
nài dǔ
mí dǔ
tiān dǔ
bìng dǔ
chún dǔ
liáng dǔ
kè dǔ
chóng dǔ
dàn dǔ
chéng dǔ
kuǎn dǔ
gān dǔ
wěi dǔ
shěn dǔ
dūn dǔ
cí dǔ
kùn dǔ
jīng dǔ
zhūn dǔ
jí dǔ
juàn dǔ
én dǔ
dūn dǔ
kè dǔ
qián dǔ
lái dǔ
chún dǔ
yān dǔ
指病危。
⒈ 指病危。
引晋王羲之《桓公帖》：“得仁祖廿六日问，疾更委篤，深可忧。”
《晋书·桓温传》：“及帝不豫，詔温曰：‘吾遂委篤，足不便入，冀得相见，便来，便来！’”
《百喻经·病人食雉肉喻》：“昔有一人，病患委篤。良医占之云：须恒食一种雉肉，可得愈病。”
1. 任，派，把事交给人办：委托。委派。委任。委员。委以重任。
2. 抛弃，舍弃：委弃。委之于地。
3. 推托，卸：推委。委罪。
4. 曲折，弯转：委曲。委婉。委屈。
5. 积聚：委积。
6. 末、尾：原委。穷源意委（追究事物本原及其发展）。
7. 确实：委实。
8. 无精打采，不振作：委顿。委靡。
笃读音：dǔ笃dǔ(1)（形）忠实：～志。(2)（形）（病势）沉重：危～。