wěi rèn
wěi xī
wěi hé
wěi bīng
wěi xiàng
wěi tā
wěi zhì
wěi jié
wěi ruí
wěi kān
wěi léi
wěi bó
wěi zhuì
wěi kùn
wěi lì
wěi lì
wěi liè
wěi tuō
wěi pài
wěi jìn
wěi lòu
wěi shùn
wěi mìng
wěi dùn
wěi shé
wěi xiè
wěi cè
wěi shū
wěi huì
wěi péi
wěi qū
wěi tuì
wěi bì
wěi tuó
wěi zhì
wěi zhì
wěi pàn
wěi mào
wěi jì
wěi lí
wěi lài
wěi dǔ
wěi rán
wěi bèi
wěi fèi
wěi jì
wěi yì
wěi duān
wěi jù
wěi jué
wěi wěi
wěi qiè
wěi chéng
wěi jué
wěi dài
wěi huái
wěi fù
wěi jiū
wěi mì
wěi zhì
wěi hè
wěi mǐ
wěi qì
wěi quán
wěi tuō
wěi wǔ
wěi xiàn
wěi zuì
wěi tián
wěi fǎ
wěi jìn
wěi shí
wěi mào
wěi xì
wěi wǎn
wěi zuò
wěi cí
wěi de
wěi lǘ
wěi fǔ
wěi bì
wěi yǐ
wěi xiè
wěi pèi
wěi cái
wěi yòng
wěi shǔ
wěi liàn
wěi yún
wěi qu
wěi huáng
wěi juān
wěi yuán
wěi yī
wěi bèi
wěi duò
wěi yū
wěi chéng
wěi jī
xiá xiàng
cūn xiàng
yán xiàng
ài xiàng
qú xiàng
zhú xiàng
è xiàng
mén xiàng
pín xiàng
xié xiàng
qióng xiàng
chén xiàng
píng hàng
dào xiàng
kōng xiàng
lǐ xiàng
kuí xiàng
fāng xiàng
shēn xiàng
chuò xiàng
ruǎn xiàng
gōng xiàng
yán xiàng
tú xiàng
xiǎo xiàng
liǔ xiàng
pì xiàng
jiā xiàng
bèi xiàng
jiē xiàng
yù xiàng
héng xiàng
dá xiàng
péng xiàng
qiān xiàng
wěi xiàng
lòu xiàng
lěng xiàng
fén xiàng
zǒu xiàng
sǐ xiàng
lǘ xiàng
委巷wěixiàng
(1) 僻陋小巷
例委巷话套中来。——清·黄宗羲《柳敬亭传》英out-of-way;isolated alley⒈ 谓僻陋曲折的小巷。借指民间。
引《礼记·檀弓上》：“小功不为位也者，是委巷之礼也。”
郑玄注：“委巷，犹街里，委曲所为也。”
《孔丛子·执节》：“此委巷之鄙事尔，非先王之法也。”
《旧唐书·代宗纪》：“共肆穷乡之辩，相传委巷之谭。”
明刘基《旅兴》诗之十一：“青泥没委巷，关塞生咫尺。”
鲁迅《中国小说史略》第二二篇：“至谓作者搜採异闻，乃设烟茗於门前，邀田夫野老，强之谈説以为粉本，则不过委巷之谈而已。”
曲折的小巷。泛指民间，亦引申为僻陋、鄙俗之意。
1. 任，派，把事交给人办：委托。委派。委任。委员。委以重任。
2. 抛弃，舍弃：委弃。委之于地。
3. 推托，卸：推委。委罪。
4. 曲折，弯转：委曲。委婉。委屈。
5. 积聚：委积。
6. 末、尾：原委。穷源意委（追究事物本原及其发展）。
7. 确实：委实。
8. 无精打采，不振作：委顿。委靡。
巷读音：xiàng,hàng[ xiàng ]1. 胡同，里弄：小巷。陋巷。穷巷。巷陌（街道）。巷战（在城市街巷里进行的战斗）。穷街陋巷。