luàn jūn
luàn méng
luàn lún
luàn kuì
luàn fǎ
luàn dǎng
luàn ér
luàn jiào
luàn xīn
luàn wáng
luàn jì
luàn jiāng
luàn nì
luàn jī
luàn bīng
luàn bì
luàn sī
luàn cháng
luàn fēng
luàn jǐng
luàn jiāo
luàn bài
luàn shì
luàn huàn
luàn guó
luàn dòng
luàn shuō
luàn rén
luàn tán
luàn shì
luàn hu
luàn duān
luàn méng
luàn kuì
luàn zhēn
luàn mìng
luàn qì
luàn sì
luàn lái
luàn liú
luàn xìng
luàn shì
luàn jiē
luàn bào
luàn hūn
luàn sú
luàn kǎn
luàn běn
luàn bāng
luàn shí
luàn zhǔ
luàn shī
luàn zá
luàn hǒng
luàn bì
luàn sè
luàn tī
luàn dào
luàn jì
luàn yún
luàn cì
luàn chén
luàn tú
luàn fēng
luàn zhèng
luàn xíng
luàn dǎ
luàn míng
luàn cháo
luàn zi
luàn lí
luàn cuān
luàn mù
luàn fēi
luàn gēn
luàn máng
luàn mín
luàn lüè
luàn mà
luàn dài
luàn mén
luàn nào
luàn bèi
luàn fà
luàn dú
luàn jiā
luàn zāi
luàn hōng
luàn tào
luàn suì
luàn huà
luàn nüè
luàn yíng
luàn gǎo
luàn shǒu
luàn qún
luàn huò
luàn cí
luàn móu
luàn jūn
luàn zhì
luàn shén
luàn qún
luàn zéi
luàn fàng
luàn wēi
luàn zú
luàn tóu
luàn huò
táng dàn
sàn dàn
dǎo dàn
pào dàn
míng dàn
chōu dàn
hé dàn
gǔ dàn
jīn dàn
qiāng dàn
luàn tán
zhǐ dàn
chóng tán
shéng dàn
là dàn
tóu dàn
cān dàn
shè dàn
tiào dàn
zhè dàn
bào dàn
tuī dàn
qīng dàn
xiàn dàn
zhú dàn
bāo dàn
lǎng dàn
gōng dàn
jiū dàn
dǎ dàn
bāo dàn
liú dàn
guǐ dàn
biǎn dàn
shí dàn
dǎo dàn
dòng tan
chuī tán
gǔ dàn
gōng dàn
huí tán
guǎ dàn
qū dàn
dǐ dàn
yù dàn
miàn dàn
yǐn dàn
gē dàn
chòu dàn
zhà dàn
qiāo dàn
pāi dàn
dēng dàn
wān dàn
bó dàn
róng dàn
fáng dàn
miào dàn
āi dàn
lán dàn
zhòng dàn
jī tán
zǐ dàn
fēi dàn
liú dàn
cāo dàn
gǔn dàn
àn dàn
zhū dàn
pēng tán
pīn dàn
fǎn tán
píng tán
hé dàn
⒈ 戏曲名词。自明至清初， 陕西地方戏梆子腔(秦腔)因用弹拨乐器伴奏而被称为乱弹。后亦以此称梆子腔系统的戏曲。
引清刘献廷《广阳杂记》卷三：“秦优新声，有名乱弹者，其声甚散而哀。”
⒉ 戏曲名词。 清代乾隆、嘉庆年间对昆腔以外各剧种的统称。
引清李斗《扬州画舫录·新城北录下》：“两淮盐务，例蓄花、雅两部，以备大戏。雅部即崑山腔；花部为京腔、秦腔、弋阳腔、梆子腔、罗罗腔、二簧调，统谓之乱弹。”
⒊ 戏曲名词。指京剧。
引瞿秋白《乱弹·乱弹（代序）》：“在同光之世，我们就渐渐、渐渐的听着那昆曲的笙笛声离得远了……而‘不登大雅之堂的’乱弹－－皮黄，居然登了大雅之堂。”
⒋ 乱说，胡扯。
引瞿秋白《乱弹·乱弹（代序）》：“于是乎，咱们不肖的下等人重新再乱弹起来，这虽然不是机关枪的乱弹，却至少是反抗束缚的乱谈。”
清代中叶对当时兴起的各种地方戏曲的泛称，寓有贬意。以多种乐器合奏，纷杂嚣乱。剧词和音乐通俗易解，受众多人民的喜爱。
1.没有秩序和条理：～七八糟。
2.武装骚扰：兵～。叛～。
3.使混乱；使紊乱：捣～。以假～真。
4.任意；随便：不许～扔纸屑。
弹读音：dàn,tán[ tán ]1. 用手或工具拨动而发射出去，亦指用手指拨弄：弹射。弹跳。弹拨。弹指。弹琴。弹奏。弹冠相庆（喻即将作官而互相庆贺，多作贬义）。
2. 检举违法失职的官吏：弹劾。弹纠。讥弹。