luàn suì
luàn gēn
luàn yíng
luàn hūn
luàn huà
luàn zú
luàn xīn
luàn duān
luàn cí
luàn dǎng
luàn shǒu
luàn lí
luàn ér
luàn huò
luàn nì
luàn míng
luàn cì
luàn qì
luàn bì
luàn dào
luàn dòng
luàn tào
luàn huò
luàn mén
luàn méng
luàn dǎ
luàn cháo
luàn kuì
luàn tán
luàn lún
luàn shī
luàn nào
luàn jiā
luàn dài
luàn bīng
luàn běn
luàn dú
luàn sī
luàn lái
luàn mà
luàn cháng
luàn hōng
luàn tú
luàn qún
luàn jǐng
luàn nüè
luàn jūn
luàn hǒng
luàn fà
luàn zhì
luàn zhēn
luàn móu
luàn guó
luàn máng
luàn zāi
luàn jiāng
luàn shì
luàn qún
luàn sì
luàn fēi
luàn méng
luàn jī
luàn shì
luàn sè
luàn jiē
luàn jì
luàn jūn
luàn gǎo
luàn xìng
luàn sú
luàn chén
luàn mù
luàn wēi
luàn fēng
luàn mìng
luàn hu
luàn zhǔ
luàn jì
luàn shuō
luàn liú
luàn cuān
luàn mín
luàn bào
luàn tī
luàn xíng
luàn zéi
luàn fàng
luàn bài
luàn shí
luàn zhèng
luàn wáng
luàn shén
luàn jiāo
luàn kǎn
luàn yún
luàn lüè
luàn bèi
luàn bāng
luàn shì
luàn zá
luàn zi
luàn fǎ
luàn kuì
luàn bì
luàn tóu
luàn fēng
luàn huàn
luàn jiào
luàn rén
chuí wáng
bō wáng
quē wáng
huǐ wáng
qī wáng
lòu wáng
guāi wáng
sǐ wáng
táo wáng
mí wáng
xuē wáng
qīng wáng
gù wáng
diāo wáng
shāng wáng
chāng wáng
bào wáng
pò wáng
tuī wáng
jiān wáng
sān wáng
bài wáng
huī wáng
yāng wáng
zhǐ wáng
yí wáng
jiù wáng
piān wáng
kōng wáng
miè wáng
wēi wáng
sī wáng
hào wáng
héng wáng
cuàn wáng
huì wáng
xīng wáng
chú wáng
wǔ wáng
yōu wáng
mǐn wáng
zhòu wáng
pàn wáng
liú wáng
sàng wáng
xiāo wáng
dùn wáng
fèi wáng
xìng wáng
fù wáng
yān wáng
luàn wáng
bēn wáng
dào wáng
lěi wáng
yāo wáng
hòu wáng
cán wáng
jué wáng
jiàn wáng
chū wáng
zhuì wáng
shēn wáng
zài wáng
bēn wáng
jiān wáng
yǔn wáng
pàn wáng
diāo wáng
dào wáng
bèng wáng
gù wáng
jí wáng
lún wáng
duàn wáng
yāo wáng
bū wáng
wǎng wáng
zǒu wáng
huāng wáng
xùn wáng
fàng wáng
shī wáng
lòu wáng
shuāi wáng
zhèn wáng
de wáng
zhuī wáng
wèi wáng
cǎn wáng
chāng wáng
cún wáng
liǎng wáng
diāo wáng
dān wáng
yì wáng
⒈ 败乱灭亡。
引《管子·明法》：“人主专以其威势予人，则必有劫杀之患；专以其法制予人，则必有乱亡之祸。”
汉刘向《列女传·楚平伯嬴》：“今君王弃仪表之行，纵乱亡之欲，犯诛絶之事，何以行令训民？”
明张纶《林泉随笔》：“赏不可妄行，恩不可妄施。其当也，犹为争夺之渐；其不当也，即为乱亡之基。”
⒉ 犹离乱。
引唐元结《舂陵行》：“州小经乱亡，遗人实困疲。”
清方苞《读＜君牙＞＜冏命＞＜吕刑＞＜文侯之命＞＜费誓＞＜秦誓＞》：“自《君牙》以下六篇，皆孔子摭拾於乱亡之餘，非得之周室之史记也。”
1.没有秩序和条理：～七八糟。
2.武装骚扰：兵～。叛～。
3.使混乱；使紊乱：捣～。以假～真。
4.任意；随便：不许～扔纸屑。
亡读音：wáng,wú[ wáng ]1. 逃：逃亡。流亡。
2. 失去：亡佚。亡羊补牢。
3. 死：伤亡。死亡。
4. 灭：灭亡。亡国奴。救亡。兴亡。