wēi zhé
wēi róng
wēi duàn
wēi shuǐ
wēi dàn
wēi bǎo
wēi cuī
wēi ēn
wēi fá
wēi kù
wēi shè
wēi fú
wēi lì
wēi lì
wēi wēi
wēi ài
wēi dòu
wēi jì
wēi nù
wēi lín
wēi fēng
wēi xíng
wēi yù
wēi fèng
wēi shì
wēi yí
wēi lìng
wēi xìn
wēi shā
wēi yán
wēi dé
wēi qiáng
wēi hè
wēi lù
wēi chuí
wēi chǎn
wēi gū
wēi wàng
wēi xiè
wēi měng
wēi jié
wēi hú
wēi nüè
wēi néng
wēi gòu
wēi fú
wēi zhèn
wēi jìn
wēi fù
wēi zé
wēi bào
wēi wǔ
wēi jiào
wēi líng
wēi cái
wēi zūn
wēi shè
wēi huà
wēi yào
wēi zhòng
wēi bī
wēi pò
wēi qiè
wēi xié
wēi jìng
wēi yí
wēi huò
wēi quán
wēi lüè
wēi ràng
wēi mìng
wēi yóu
wēi líng
wēi bǐng
wēi zhé
wēi chí
wēi míng
wēi líng
wēi lǐ
wēi shǎng
wēi yā
wēi míng
wēi hè
wēi shī
wēi hú
wēi guāng
zhì yán
duān yán
qiū yán
sù yán
chén yán
bì yán
shēn yán
liū yán
fēng yán
jiè yán
jìng yán
huá yán
sēn yán
jiān yán
wēi yán
bīng yán
qiào yán
diāo yán
mì yán
zhěng yán
dǐ yán
jī yán
jǐng yán
biān yán
shǔ yán
biàn yán
zhuāng yán
diāo yán
èr yán
jǐn yán
bàn yán
kuān yán
chóng yán
gǔ yán
jīng yán
jìn yán
jiè yán
zhōu yán
cóng yán
jiā yán
biàn yán
yín yán
jǐn yán
hù yán
lǐn yán
gāo yán
qián yán
kuā yán
jùn yán
guì yán
jūn yán
zūn yán
jīng yán
zhuāng yán
guài yán
kē yán
jīn yán
zuǐ yán
zhuāng yán
qù yán
sān yán
jiě yán
liàng yán
qí yán
níng yán
gāng yán
威严wēiyán
(1) 威武而严肃
例他的样子如此威严,使手下人深深地尊敬与服从他英dignified;stately(2) 威势;权势
英power and influence(3) 威风
例尊长的[.好工具]威严英awe prestige(4) 威信
例治威严。——《后汉书·张衡传》英prestige⒈ 严厉;严肃。
引《礼记·曲礼上》:“班朝治军,涖官行法,非礼威严不行。”
北齐颜之推《颜氏家训·教子》:“父母威严而有慈,则子女畏慎而生孝矣。”
《新五代史·晋臣传·桑维翰》:“维翰状貌既异,素以威严自持, 晋之老将大臣,见者无不屈服。”
郑振铎《桂公塘》二:“他究竟有素养,还是沉默着,只是用威严有棱的眼光,来回的扫在贾馀庆和刘岊们的身上。”
⒉ 权势。
引《战国策·赵策二》:“威严不足以易於位,重利不足以变其心。”
⒊ 威风;尊严。
引唐骆宾王《上瑕丘韦明府启》:“冒瀆威严,循心内骇。”
宋秦观《郭子仪单骑见虏赋》:“养威严於将军之幕,角技巧於勇士之场。”
《水浒传》第七六回:“旗旛齐整,队伍威严。”
叶圣陶《火灾·义儿》:“英文先生觉得这太难堪,非叫义儿立刻退出课室,不足以维持自己的威严。”
严肃、庄严。
威wēi(名)表现出来的能压服人的力量或使人敬畏的气魄:~风|~势。
严读音:yán严yán(1)(形)严密;紧密:~紧|戒~|谨~。(2)(形)严厉;严格:庄~|威~|~办|~加管束|纪律很~|坦白从宽;抗拒从~。(3)(形)程度深;厉害:~冬|~寒|~刑。(4)(名)指父亲:家~。(5)姓。