bǎn yǎn
bǎn zhàng
bǎn shū
bǎn wū
bǎn zhá
bǎn xué
bǎn bǎng
bǎn yú
bǎn jīn
bǎn yú
bǎn zhì
bǎn dài
bǎn rén
bǎn lèi
bǎn huāng
bǎn wèi
bǎn lìng
bǎn zhí
bǎn jiāng
bǎn chǐ
bǎn hù
bǎn shuì
bǎn gàn
bǎn jí
bǎn dìng
bǎn lì
bǎn jié
bǎn tián
bǎn zhàng
bǎn quán
bǎn shòu
bǎn dàng
bǎn tí
bǎn pí
bǎn jīn
bǎn shi
bǎn shì
bǎn tà
bǎn dāo
bǎn cè
bǎn fēi
bǎn duì
bǎn yóu
bǎn huà
bǎn dā
bǎn bǎn
bǎn bào
bǎn sè
bǎn kǎn
bǎn huà
bǎn ruò
bǎn hú
bǎn yān
bǎn yìn
bǎn běn
bǎn zhī
bǎn zi
bǎn lí
bǎn liǎn
bǎn zhàng
bǎn cuò
bǎn péng
bǎn mén
bǎn zhǔ
bǎn lù
bǎn zhí
bǎn hù
bǎn tóu
bǎn xí
bǎn pù
bǎn yá
bǎn guǐ
bǎn gǔ
bǎn wǎ
bǎn yán
bǎn dèng
bǎn cái
bǎn xíng
bǎn zhuō
bǎn jiǎo
bǎn lóu
bǎn yán
bǎn tī
bǎn qiáng
bǎn zhù
bǎn xīn
bǎn bā
bǎn gé
bǎn lán
bǎn huā
bǎn yā
bǎn fǔ
bǎn lù
bǎn fǔ
bǎn tà
bǎn shēng
bǎn fáng
bǎn cì
bǎn guī
bǎn tí
bǎn bì
bǎn dié
bǎn jié
bǎn gàn
bǎn ér
bǎn chā
bǎn shū
bǎn qiáo
bǎn piàn
bǎn zhèng
bǎn dèng
bǎn chuáng
bǎn tóng
bǎn zhāng
bǎn zhā
bǎn píng
bǎn zú
bǎn shuā
bǎn zǎi
bǎn chuāng
bǎn mò
bǎn guān
bǎn xiāng
bǎn chē
bǎn jià
bǎn kuài
gān lán
wèi lán
jiè lán
yù lán
diàn lán
hǎi lán
dōu lán
dài lán
wū lán
tóng lán
suí lán
má lán
zàng lán
bǎn lán
yǎn lán
chū lán
shěn lán
bǎo lán
pǐn lán
tiān lán
jīng lán
guò lán
jiā lán
liǎo lán
mǐ lán
qiū lán
piě lan
èr lán
fǎ lán
mǎ lán
róu lán
sēng lán
pú lán
máo lán
zhàn lán
qí lán
xiāng lán
pán lán
yún lán
pán lán
qié lán
zhū lán
wú lán
hóng lán
bò lán
yìng lán
ruó lán
dān lán
bì lán
āi lán
mù lán
jīng lán
míng lán
bá lán
wǎ lán
bèi lán
huáng lán
róu lán
⒈ 爵床科植物马蓝的别名。叶和根均可入药。
引明李时珍《本草纲目·草五·蓝》：“马蓝：叶如苦蕒，即郭璞所谓大叶冬蓝，俗中所谓板蓝者。”
板bǎn(1)（名）（～儿）片状的较硬的物体：木～儿。(2)（名）（～儿）专指店铺的门板：铺子都上了～儿了。(3)（名）演奏民族音乐或戏曲时用来打拍子的乐器：檀～。(4)（名）（～儿）音乐和戏曲中的节拍：快～儿｜慢～。(5)（形）呆板：他一点也不活泼；太～了。(6)（（形）硬得像板子似的：地～了；不好锄。(7)（形）表情严肃：他～着脸不说话。(8)〔板〕见〔老板〕。
蓝读音：lán蓝lɑ另见〔苤蓝〕（piě·lɑ）。蓝lán(1)（名）像晴天天空的颜色：蔚～。(2)（名）蓼蓝。(3)（名）（Lán）姓。