bǎn chuāng
bǎn zhá
bǎn yā
bǎn rén
bǎn tà
bǎn cuò
bǎn huāng
bǎn bǎn
bǎn sè
bǎn lóu
bǎn jià
bǎn shi
bǎn pù
bǎn lí
bǎn dàng
bǎn hù
bǎn qiáo
bǎn zhù
bǎn zǎi
bǎn bǎng
bǎn dài
bǎn zhuō
bǎn ér
bǎn zhàng
bǎn cì
bǎn dìng
bǎn xīn
bǎn pí
bǎn chuáng
bǎn lì
bǎn piàn
bǎn shòu
bǎn yú
bǎn bā
bǎn shì
bǎn fǔ
bǎn ruò
bǎn guī
bǎn shū
bǎn chē
bǎn bì
bǎn tí
bǎn kǎn
bǎn zhì
bǎn zhàng
bǎn yá
bǎn dié
bǎn lù
bǎn yóu
bǎn tà
bǎn lán
bǎn yān
bǎn guān
bǎn huà
bǎn dèng
bǎn liǎn
bǎn dā
bǎn tián
bǎn xíng
bǎn gǔ
bǎn shuì
bǎn cái
bǎn zhī
bǎn lèi
bǎn yǎn
bǎn jiāng
bǎn fáng
bǎn fēi
bǎn wū
bǎn gàn
bǎn zi
bǎn hú
bǎn xiāng
bǎn jīn
bǎn xí
bǎn qiáng
bǎn dèng
bǎn mò
bǎn zhèng
bǎn lù
bǎn shū
bǎn běn
bǎn chā
bǎn tí
bǎn zhǔ
bǎn píng
bǎn shuā
bǎn tóu
bǎn kuài
bǎn yán
bǎn lìng
bǎn huà
bǎn yán
bǎn zhí
bǎn duì
bǎn yìn
bǎn tóng
bǎn shēng
bǎn jí
bǎn fǔ
bǎn jīn
bǎn zhā
bǎn zhí
bǎn huā
bǎn jié
bǎn hù
bǎn dāo
bǎn zú
bǎn bào
bǎn chǐ
bǎn yú
bǎn jié
bǎn zhàng
bǎn xué
bǎn gé
bǎn jiǎo
bǎn wèi
bǎn zhāng
bǎn guǐ
bǎn gàn
bǎn wǎ
bǎn quán
bǎn tī
bǎn cè
bǎn mén
bǎn péng
tí hú
lóng hú
zī hú
zhū hú
shì hú
dōng hú
chán hú
yuǎn hú
rán hú
pō hú
shāng hú
màn hú
yún hú
ān hú
zhuì hú
jī hú
mí hú
jié hú
zá hú
dǐng hú
bǎn hú
láng hú
wǔ hú
jiàn hú
chuí hú
zǐ hú
gāo hú
hán hú
fēng hú
hé hú
lín hú
xī hú
mó hú
xuán hú
yē hú
chái hú
hú hú
zhōng hú
má hú
èr hú
féi hú
jiǎ hú
màn hú
lǐng hú
xùn hú
jīng hú
lán hú
sì hú
bá hú
jiǔ hú
gǔ hú
hán hú
chóu hú
qǐ hú
nì hú
lú hú
jiāo hú
kuài hú
qiū hú
fén hú
qiāng hú
sān hú
màn hú
zuó hú
ào hú
xuán hú
bào hú
hán hú
dà hú
diāo hú
pān hú
diāo hú
diāo hú
shān hú
fēng hú
板胡bǎnhú
(1) 一种发音高亢的胡琴类乐器，以琴筒口蒙薄板和用细钢丝作琴弦为特征
(好工具.)英banhu fiddle;chinese stringed instrument banhu⒈ 胡琴的一种。琴筒以薄木板蒙面，故名。发音高亢，为梆子腔的主要伴奏乐器。
乐器名。形似二胡，音箱用椰壳或木头制成，上蒙薄桐木板，琴杆多用质地坚硬的木料制成，弓杆较粗，音色高亢明亮。为多种梆子腔戏曲及其他北方曲艺的主要伴奏乐器。
板bǎn(1)（名）（～儿）片状的较硬的物体：木～儿。(2)（名）（～儿）专指店铺的门板：铺子都上了～儿了。(3)（名）演奏民族音乐或戏曲时用来打拍子的乐器：檀～。(4)（名）（～儿）音乐和戏曲中的节拍：快～儿｜慢～。(5)（形）呆板：他一点也不活泼；太～了。(6)（（形）硬得像板子似的：地～了；不好锄。(7)（形）表情严肃：他～着脸不说话。(8)〔板〕见〔老板〕。
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。