bǎn liǎn
bǎn dìng
bǎn fǔ
bǎn xué
bǎn fǔ
bǎn shi
bǎn lù
bǎn yǎn
bǎn quán
bǎn yā
bǎn cì
bǎn ruò
bǎn lèi
bǎn chuáng
bǎn zhī
bǎn guǐ
bǎn hù
bǎn shū
bǎn jié
bǎn dèng
bǎn hù
bǎn piàn
bǎn tà
bǎn dàng
bǎn duì
bǎn bā
bǎn huā
bǎn shū
bǎn zhǔ
bǎn huà
bǎn cái
bǎn zhàng
bǎn cè
bǎn tí
bǎn yú
bǎn dèng
bǎn jīn
bǎn píng
bǎn xí
bǎn chuāng
bǎn dā
bǎn qiáo
bǎn lìng
bǎn wū
bǎn gàn
bǎn sè
bǎn jí
bǎn lí
bǎn zú
bǎn yán
bǎn mén
bǎn wǎ
bǎn zhuō
bǎn pí
bǎn shòu
bǎn guān
bǎn gé
bǎn xíng
bǎn shēng
bǎn zhí
bǎn yān
bǎn jié
bǎn zhāng
bǎn zhì
bǎn zi
bǎn kuài
bǎn huāng
bǎn dié
bǎn yóu
bǎn zhā
bǎn jiāng
bǎn qiáng
bǎn xīn
bǎn guī
bǎn ér
bǎn mò
bǎn xiāng
bǎn chē
bǎn jīn
bǎn huà
bǎn cuò
bǎn yìn
bǎn jià
bǎn pù
bǎn bǎng
bǎn péng
bǎn rén
bǎn chǐ
bǎn dāo
bǎn yú
bǎn zhù
bǎn yá
bǎn bǎn
bǎn zǎi
bǎn shì
bǎn bì
bǎn jiǎo
bǎn wèi
bǎn tī
bǎn tí
bǎn dài
bǎn lán
bǎn zhí
bǎn tián
bǎn fáng
bǎn tóu
bǎn tà
bǎn gàn
bǎn zhàng
bǎn fēi
bǎn kǎn
bǎn lóu
bǎn yán
bǎn zhèng
bǎn lì
bǎn hú
bǎn zhàng
bǎn lù
bǎn bào
bǎn zhá
bǎn tóng
bǎn běn
bǎn shuā
bǎn gǔ
bǎn shuì
bǎn chā
yìng sè
xiù sè
xiǎn sè
xián sè
hài sè
dāi sè
xiǎn sè
suān sè
kū sè
dì sè
shū sè
zhān sè
nè sè
jǐn sè
hé sè
chàn sè
hán sè
dàn sè
jiǒng sè
cū sè
jiǒng sè
qí sè
wán sè
zhì sè
nián sè
kǔ sè
qiào sè
ān sè
jiǎo sè
gěng sè
shēng sè
niù sè
yū sè
yīn sè
chí sè
shēng sè
qīng sè
níng sè
gé sè
wū sè
jí sè
yōu sè
lěng sè
zhì sè
gěng sè
pì sè
xíng sè
shī sè
xiāo sè
àn sè
gǔ sè
lìn sè
xiū sè
qiǎn sè
guài sè
pǔ sè
náng sè
gàn sè
qiān sè
cū sè
sī sè
huì sè
hān sè
lìn sè
jiān sè
bǎn sè
yīn sè
wèi sè
dùn sè
jiǎn sè
⒈ 板滞晦涩。
引郑振铎《插图本中国文学史》第十二章三：“这正如建安诗坛之代替了汉人的板涩无聊的辞赋一样，玄谈的风气也扭转了汉人的酸腐的作风。”
板bǎn(1)（名）（～儿）片状的较硬的物体：木～儿。(2)（名）（～儿）专指店铺的门板：铺子都上了～儿了。(3)（名）演奏民族音乐或戏曲时用来打拍子的乐器：檀～。(4)（名）（～儿）音乐和戏曲中的节拍：快～儿｜慢～。(5)（形）呆板：他一点也不活泼；太～了。(6)（（形）硬得像板子似的：地～了；不好锄。(7)（形）表情严肃：他～着脸不说话。(8)〔板〕见〔老板〕。
涩读音：sè涩sè(1)（名）像明矾或不熟的柿子那样使舌头感到麻木干燥的味道。(2)（形）摩擦时阻力大；不滑润：轮轴发～；该上油了。(3)（形）（文句）不流畅；难读；难懂：艰～。