wèi zú
wèi dǐng
wèi yì
wèi mù
wèi shè
wèi zǐ
wèi shì
wèi bì
wèi chéng
wèi niáng
wèi hè
wèi jī
wèi róng
wèi zhàng
wèi duì
wèi fǔ
wèi xīng
wèi qú
wèi bào
wèi huò
wèi shǒu
wèi shēng
wèi fēn
wèi zhù
wèi hóng
wèi fú
wèi bīng
wèi cóng
wèi shuǐ
wèi yǎng
wèi bì
wèi miǎn
wèi shì
wèi yù
wèi shù
wèi quē
wèi hǔ
wèi fèng
wèi hù
wèi shì
wèi suǒ
guā shù
zhòng shù
róng shù
gāo shù
shǒu shù
qū shù
jìn shù
liè shù
biān shù
chéng shù
qiǎn shù
liú shù
yáo shù
gēng shù
lǒng shù
fáng shù
fēng shù
wèi shù
yáo shù
guān shù
jiāo shù
shān shù
zhēng shù
jī shù
tún shù
cháng shù
chū shù
gū shù
zhé shù
cūn shù
yáo shù
zhèn shù
gǔ shù
fǔ shù
hàn shù
liú shù
tíng shù
卫戍wèishù
(1) 警备;守卫
例卫戍区英garrison⒈ 指帝王的武职侍从。
引《宋书·后妃传·文帝路淑媛》：“先臣故怀安令道庆，赋命乖辰，自违明世，敢缘卫戍请名之典，特乞云雨，微垂洒润。”
⒉ 保卫戍守。
例如：卫戍区。
保卫戍守。
如：「卫戍司令部」。
卫(1)（动）本义：防护；保卫。(2)（名）明代驻兵的地点；驻军人数比“所”多；后来只用于地名：威海～兵。(3)（名）周朝国名；在今河北南部和河南北部一带。(4)姓。
戍读音：shù戍shù（动）军队防守。