wèi shì
wèi shuǐ
wèi suǒ
wèi yǎng
wèi qú
wèi yù
wèi róng
wèi fú
wèi yì
wèi xīng
wèi shù
wèi hǔ
wèi zǐ
wèi mù
wèi dǐng
wèi bì
wèi fǔ
wèi shì
wèi bào
wèi cóng
wèi quē
wèi duì
wèi chéng
wèi shǒu
wèi fēn
wèi bīng
wèi miǎn
wèi bì
wèi hè
wèi fèng
wèi zú
wèi hù
wèi shēng
wèi zhàng
wèi shè
wèi zhù
wèi huò
wèi niáng
wèi jī
wèi hóng
wèi shì
wú zhù
gōng zhù
pí zhù
míng zhù
tán zhù
duō zhù
zhèn zhù
jiè zhù
zàn zhù
juān zhù
pí zhù
tiān zhù
jù zhù
fǔ zhù
jiǎ zhù
jì zhù
zī zhù
còu zhù
qiān zhù
bǔ zhù
fù zhù
dǎng zhù
hù zhù
quàn zhù
bāng zhù
xié zhù
nèi zhù
cì zhù
zhuāng zhù
zhōu zhù
guǎ zhù
xiā zhù
jiǎng zhù
dǐng zhù
shén zhù
jī zhù
gēng zhù
fù zhù
yòu zhù
fèng zhù
bì zhù
ā zhù
shū zhù
jiù zhù
fú zhù
fǔ zhù
qiú zhù
shī zhù
jìn zhù
hù zhù
gào zhù
jī zhù
fù zhù
bì zhù
bāng zhù
wèi zhù
kuāng zhù
jiá zhù
xiāng zhù
gòng zhù
shǒu zhù
shàn zhù
zì zhù
jǐng zhù
xiāng zhù
yuán zhù
⒈ 保卫协助。
引《魏书·临淮王谭传》：“昔汉宣之世， 呼韩款塞， 汉遣董忠、韩昌领边郡士马，送出朔方，因留卫助。”
按，《汉书·匈奴传下》：“汉遣长乐卫尉高昌侯董忠 、车骑都尉韩昌将骑万六千……送单于出朔方鸡鹿塞。詔忠等留卫单于，助诛不服。”
卫(1)（动）本义：防护；保卫。(2)（名）明代驻兵的地点；驻军人数比“所”多；后来只用于地名：威海～兵。(3)（名）周朝国名；在今河北南部和河南北部一带。(4)姓。
助读音：zhù,chú[ zhù ]1. 帮助协同，辅佐：辅助。帮助。助手。助人为乐。助桀为虐。拔苗助长（zhǎng ）。爱莫能助。
2. 相传为殷代的租赋制度。