wèi shēng
wèi hǔ
wèi shǒu
wèi fēn
wèi mù
wèi shì
wèi shì
wèi fú
wèi bīng
wèi chéng
wèi huò
wèi hù
wèi bì
wèi yù
wèi shù
wèi miǎn
wèi yǎng
wèi zhù
wèi quē
wèi qú
wèi duì
wèi zǐ
wèi shè
wèi róng
wèi fèng
wèi bì
wèi zú
wèi shì
wèi fǔ
wèi dǐng
wèi bào
wèi zhàng
wèi xīng
wèi shuǐ
wèi hóng
wèi cóng
wèi suǒ
wèi niáng
wèi yì
wèi jī
wèi hè
luán hè
gū hè
xuě hè
jīng hè
lóng hè
ruì hè
jià hè
yě hè
diào hè
líng hè
gǎo hè
méi hè
fèng hè
hú hè
guàn hè
fǎng hè
hǎi hè
qīng hè
pēng hè
wèi hè
shuāng hè
huà hè
yún hè
yì hè
huī hè
shòu hè
chóng hè
xiān hè
mù hè
xuán hè
xiǎng hè
sōng hè
kòng hè
shǐ hè
huáng hè
liáo hè
shuǐ hè
hóng hè
lí hè
bié hè
qí hè
dú hè
xuān hè
jī hè
yù hè
yuán hè
guǎ hè
qī hè
fēng hè
shēng hè
diào hè
tuó hè
chú hè
guī hè
lù hè
kuà hè
xiǎng hè
guī hè
qín hè
shā hè
fēng hè
yù hè
chǒng hè
yī hè
bái hè
⒈ 《左传·闵公二年》：“冬十二月， 狄人伐卫。
引卫懿公好鹤，鹤有乘轩者。将战，国人受甲者皆曰：‘使鹤，鹤实有禄位，余焉能战！’”
后因以“卫鹤”为滥叨封爵之典。 唐钱起《观村人牧山田》诗：“顾惭不耕者，微禄同卫鹤。”
明王志坚《表异录·职官》：“齐鷄开府， 卫鹤乘轩，言滥爵也。”
卫(1)（动）本义：防护；保卫。(2)（名）明代驻兵的地点；驻军人数比“所”多；后来只用于地名：威海～兵。(3)（名）周朝国名；在今河北南部和河南北部一带。(4)姓。
鹤读音：hè鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。