bēi cǎn
bēi yù
bēi tí
bēi shāng
bēi hèn
bēi dàn
bēi xuàn
bēi nù
bēi wén
bēi jù
bēi qiè
bēi lì
bēi xiū
bēi shāng
bēi sī
bēi hàn
bēi jiē
bēi suān
bēi xīn
bēi cháng
bēi cuī
bēi míng
bēi xīn
bēi yuàn
bēi xīn
bēi wǎn
bēi chóu
bēi mǐn
bēi kǔ
bēi qì
bēi mèn
bēi dào
bēi xīn
bēi bù
bēi liàn
bēi kǒng
bēi fū
bēi jiù
bēi jì
bēi wēng
bēi fēng
bēi mǐn
bēi tì
bēi yè
bēi dá
bēi cù
bēi yuàn
bēi cuì
bēi nǎo
bēi zhì
bēi cǎn
bēi āi
bēi xiào
bēi cè
bēi huái
bēi cāng
bēi yín
bēi jiè
bēi dòng
bēi lì
bēi jiǎo
bēi xǐ
bēi yǔ
bēi chà
bēi háo
bēi mò
bēi huān
bēi lián
bēi guān
bēi zhuàng
bēi ráo
bēi cuì
bēi chǔ
bēi huǐ
bēi yōu
bēi bāo
bēi cǎn
bēi mèn
bēi zhà
bēi cuì
bēi qī
bēi wǎn
bēi huì
bēi cuī
bēi tái
bēi tòng
bēi mù
bēi xián
bēi qíng
bēi niù
bēi chuàng
bēi huáng
bēi sī
bēi fèn
bēi quán
bēi wǔ
bēi zhú
bēi kù
bēi sǒng
bēi tàn
bēi shēng
bēi yīn
bēi qī
bēi xián
bēi gē
bēi qī
bēi xù
bēi chǐ
bēi huān
bēi cù
bēi qī
bēi náo
bēi xiǎng
bēi yē
bēi fán
bēi gěng
bēi yì
bēi sàng
bēi duān
bēi huāng
bēi tián
bēi liáng
bēi míng
bēi jiā
bēi xī
bēi chuàng
bēi jī
bēi fèn
bēi yì
bēi lèi
bēi dié
bēi kū
bēi tòng
bēi chàng
bēi qiū
bēi shāng
bēi kěn
bēi kǎi
bēi huān
bēi jiàn
bēi shēn
bēi lì
bēi gǔ
bēi sī
bēi háo
bēi gěng
bēi jì
bēi kǎi
bēi gǎn
fǎn jī
bèng jī
zàn jī
xùn jī
tóng jī
piān jī
shí jī
tuān jī
biǎn jī
pō jī
jǔ jī
hàn jī
dàng jī
yíng jī
guǐ jī
piāo jī
bēi jī
tíng jī
dàn jī
yǒng jī
pēn jī
sǒng jī
zào jī
jié jī
chōng jī
míng jī
tuī jī
jī jī
kěn jī
tiāo jī
páng jī
nǎo jī
qī jī
guò jī
gàng jī
diàn jī
fèn jī
āi jī
mó jī
jiǎo jī
fèn jī
fèn jī
jùn jī
qīng jī
juàn jī
pēn jī
wú jī
biàn jī
gǎn jī
hè jī
hé jī
cì jī
guàn jī
jiǎng jī
xiū jī
chù jī
gàn jī
huán jī
tiào jī
bēn jī
jiāo jī
gū jī
bó jī
quàn jī
zhèn jī
kè jī
zì jī
qiè jī
jí jī
áng jī
dié jī
sāo jī
pò jī
shǎng jī
fèi jī
suō jī
⒈ 悲伤激动。
引汉徐干《中论·审大臣》：“昔齐桓公夙出， 寧戚方为旅人，宿乎大车之下，击牛角而歌，歌声悲激，其辞有疾於世。”
清王士禛《池北偶谈·谈艺六·粤风续九》：“三妹歌《南山白石》，益悲激，若不任其声者。观者皆歔欷。”
悲bēi(1)（形）悲伤：～哀｜～鸣｜～叹｜～喜。(2)（形）怜悯：慈～。
激读音：jī激jī(1)（动）基本义：（水）因受到震荡而向上涌：（水）因受到震荡而向上涌(2)（动）冷水刺激身体使得病：他被雨～着了。(3)（动）〈方〉用冷水冲或泡食物等使变凉：把西瓜放在冷水里～…～。(4)（动）使发作；使感情冲动：刺～｜～将法。(5)（动）（感情）激动：～于义愤。(6)（动）急剧；强烈 ：～流｜偏～。