páng yǐn
páng guān
páng niǔ
páng jù
páng cè
páng chuān
páng pái
páng wǔ
páng jiē
páng zuò
páng zhèng
páng lài
páng shī
páng chē
páng tōng
páng luó
páng shè
páng pì
páng lì
páng qí
páng fú
páng páng
páng táng
páng mí
páng jī
páng shī
páng zé
páng ài
páng náo
páng qīn
páng qiāo
páng wù
páng jī
páng zuǒ
páng rén
páng sōu
páng shēng
páng luò
páng jùn
páng wǔ
páng pái
páng jī
páng bái
páng pàn
páng jí
páng shì
bàng wǔ
páng guàn
páng fù
páng mén
páng shōu
páng biān
páng qiú
páng shǔ
páng gǔ
páng qī
páng qū
páng náng
páng lù
páng bó
páng shè
páng tī
páng jiā
páng cān
páng míng
páng miàn
páng zī
páng fēng
páng cháo
páng shuō
páng zhé
páng jī
páng cháo
páng tīng
páng pī
páng yuán
páng yì
páng jìn
páng shì
páng chūn
páng zhī
páng niè
páng hé
páng tiào
páng hù
páng guó
páng nì
páng zuò
páng wěi
páng chū
páng guāng
páng bèi
páng yóu
páng pò
páng yán
páng huò
páng yì
páng xiè
páng lín
páng mín
páng kāi
páng dào
páng jiù
páng qí
páng xiāng
páng jì
páng xì
páng xiāo
páng xiàn
páng lù
páng zhǔ
páng zōu
páng gào
páng diē
páng zhù
páng fú
páng biān
páng yì
páng lì
páng xíng
páng rù
páng zhuǎn
páng zhī
páng huáng
páng zōng
páng dài
páng báo
páng bó
páng chàng
páng zhān
páng qī
páng lì
páng huáng
páng shā
páng sōu
yǒng jī
fǎn jī
pēn jī
zì jī
xùn jī
kěn jī
piāo jī
hé jī
dàn jī
sǒng jī
pēn jī
qīng jī
shí jī
jié jī
bèng jī
juàn jī
jùn jī
jī jī
tiāo jī
zàn jī
jiāo jī
quàn jī
míng jī
áng jī
fèn jī
suō jī
gū jī
yíng jī
fèn jī
gàn jī
zhèn jī
pò jī
chōng jī
qiè jī
tóng jī
tuī jī
pō jī
qī jī
guò jī
zào jī
jǔ jī
diàn jī
biǎn jī
guàn jī
jiǎo jī
páng jī
sāo jī
guǐ jī
piān jī
bēn jī
dié jī
hàn jī
nǎo jī
shǎng jī
biàn jī
fèn jī
gàng jī
hè jī
fèi jī
huán jī
bēi jī
jí jī
cì jī
tíng jī
dàng jī
xiū jī
chù jī
tiào jī
āi jī
jiǎng jī
wú jī
gǎn jī
tuān jī
mó jī
bó jī
kè jī
⒈ 谓狂浪四溅。
引《宋史·河渠志序》：“﹝黄河﹞旁激奔溃，不遵禹蹟。”
1. 左右两侧：旁边。旁侧。旁门。旁出。旁听。旁若无人。
2. 其他，另外：旁人。旁的话。触类旁通。责无旁贷。旁证。旁白（戏剧角色背着台上其他剧中人对观众说的话）。旁落。
3. 广，广泛：旁征博引。
4. 邪、偏：旁门左道。
5. 汉字形体中常常出现的某些组成部分：偏旁。竖心旁儿。
激读音：jī激jī(1)（动）基本义：（水）因受到震荡而向上涌：（水）因受到震荡而向上涌(2)（动）冷水刺激身体使得病：他被雨～着了。(3)（动）〈方〉用冷水冲或泡食物等使变凉：把西瓜放在冷水里～…～。(4)（动）使发作；使感情冲动：刺～｜～将法。(5)（动）（感情）激动：～于义愤。(6)（动）急剧；强烈 ：～流｜偏～。